Toen bierman vorige week de Optimo Bruno van Grimbergen dronk, had hij zich eigenlijk verwacht aan een stevige versie van de klassieke dubbel. Tot zijn schande moest hij echter ervaren dat dit niet helemaal strookte met de realiteit in het glas. Er valt in ons land nu eenmaal zoveel bier te drinken dat het er met de Optimo Bruno de afgelopen jaren gewoon niet van was gekomen. Dat gebeurde niet uit naijver of nijd of uit één van de andere hoofdzonden, maar gewoon omdat bierman een lijstje met andere prioriteiten had afgewerkt met – toegegeven - in het achterhoofd een langzaam groeiend gevoel iets vergeten te hebben. Even denken: vuilbakken buitenzetten – check, kat eten geven – check, Optimo Bruno drinken – ch… AH!.
Om zijn fout meteen maar in stijl goed te maken, besloot bierman zich bij de betere doe-het-zelfzaak een houtvuur voor buiten aan te schaffen en ’s avonds meteen de functionaliteit hiervan uit te putten. En zo dronk bierman zijn eerste slok Optimo Bruno laat op de avond, bij de hitte van een roodgloeiend vuur en met de geur van brandend dennenhout in de neus, terwijl de sneeuw in dikke vlokken rondom hem neerviel.
U begrijpt natuurlijk, beste bierliefhebber, dat op dit mooie – zij het wat geënsceneerde – moment van genade het feit dat deze Grimbergen niet helemaal aan de verwachtingen voldeed een toch wel redelijk ingrijpende gebeurtenis was in het doorgaans rimpelloze leven van Bierman. In plaats de verwachte klassieke kruidige zwarte dubbel bleek er eigenlijk een fris en licht bier in het glas te zitten dat eerder neutraal en traag op gang kwam. De naam Optimo Bruno is volgens bierman dan ook een goede omschrijving van deze Grimbergen: bruin maar niet te donker met een smaak die het midden houdt tussen dubbel en amber.
Bierman wil niet gezegd hebben dat hij teleurgesteld was, maar hij besefte wel plots met enige ontnuchterende nadruk dat hij alleen in de kou in zijn tuin stond terwijl rondom hem een sneeuwstorm huishield die Vlaanderen platlegde en hij voelde zich toch een beetje … ja … stom.
Maar de Optimo Bruno is een vechtertje en het bier herstelde zich wonderbaarlijk. Het eerste teken hiervan was het feit dat de schuimkraag ook na een paar slokken niet wilde niet wijken, voorwaar een zeldzaamheid in bierland. Daarna leek het wel of het bier steeds sterker terugsloeg met een voortreffelijke afdronk en een lang aangehouden toets van alcohol die meer en meer biermans lichaam van binnen uit verwarmde. Dat er zoveel uit zo een onschuldig bier kon komen was op zijn zachtst gezegd opmerkelijk toe noemen. En zo week de eenzaamheid en verrees in de gloed van biermans schamele houtvuurtje de Fenix die zo kenmerkend is voor de abdij van Grimbergen.
Op de site van Grimbergen, die redelijk indrukwekkend mag genoemd worden, ziet bierman Jan Decleir wat onwennig door het beeld schuifelen. Het heeft wel iets. Belangrijker is evenwel dat bierman hier te weten komt dat de Optimo Bruno oorspronkelijk bedoeld was als Paasbier. Als Paasbier is het bier misschien te donker en te straf, als Kerstbier vallen kleur en body op het eerste zicht wat licht uit. Maar ergens daar tussenin, daar is de Optimo Bruno zijn eigen speciale zelf: Helder optimaal bruin bier met sneeuwvlokkenschuim en hartverwarmende alcohol. Bierman heeft die nacht overigens héél goed geslapen, veilig onder de warme wol terwijl buiten de sneeuw het land toedekte en Sinterklaas over de daken liep. Benden bij de schouw stond de Optimo Bruno klaar voor de Heilige man.
Om zijn fout meteen maar in stijl goed te maken, besloot bierman zich bij de betere doe-het-zelfzaak een houtvuur voor buiten aan te schaffen en ’s avonds meteen de functionaliteit hiervan uit te putten. En zo dronk bierman zijn eerste slok Optimo Bruno laat op de avond, bij de hitte van een roodgloeiend vuur en met de geur van brandend dennenhout in de neus, terwijl de sneeuw in dikke vlokken rondom hem neerviel.
U begrijpt natuurlijk, beste bierliefhebber, dat op dit mooie – zij het wat geënsceneerde – moment van genade het feit dat deze Grimbergen niet helemaal aan de verwachtingen voldeed een toch wel redelijk ingrijpende gebeurtenis was in het doorgaans rimpelloze leven van Bierman. In plaats de verwachte klassieke kruidige zwarte dubbel bleek er eigenlijk een fris en licht bier in het glas te zitten dat eerder neutraal en traag op gang kwam. De naam Optimo Bruno is volgens bierman dan ook een goede omschrijving van deze Grimbergen: bruin maar niet te donker met een smaak die het midden houdt tussen dubbel en amber.
Bierman wil niet gezegd hebben dat hij teleurgesteld was, maar hij besefte wel plots met enige ontnuchterende nadruk dat hij alleen in de kou in zijn tuin stond terwijl rondom hem een sneeuwstorm huishield die Vlaanderen platlegde en hij voelde zich toch een beetje … ja … stom.
Maar de Optimo Bruno is een vechtertje en het bier herstelde zich wonderbaarlijk. Het eerste teken hiervan was het feit dat de schuimkraag ook na een paar slokken niet wilde niet wijken, voorwaar een zeldzaamheid in bierland. Daarna leek het wel of het bier steeds sterker terugsloeg met een voortreffelijke afdronk en een lang aangehouden toets van alcohol die meer en meer biermans lichaam van binnen uit verwarmde. Dat er zoveel uit zo een onschuldig bier kon komen was op zijn zachtst gezegd opmerkelijk toe noemen. En zo week de eenzaamheid en verrees in de gloed van biermans schamele houtvuurtje de Fenix die zo kenmerkend is voor de abdij van Grimbergen.
Op de site van Grimbergen, die redelijk indrukwekkend mag genoemd worden, ziet bierman Jan Decleir wat onwennig door het beeld schuifelen. Het heeft wel iets. Belangrijker is evenwel dat bierman hier te weten komt dat de Optimo Bruno oorspronkelijk bedoeld was als Paasbier. Als Paasbier is het bier misschien te donker en te straf, als Kerstbier vallen kleur en body op het eerste zicht wat licht uit. Maar ergens daar tussenin, daar is de Optimo Bruno zijn eigen speciale zelf: Helder optimaal bruin bier met sneeuwvlokkenschuim en hartverwarmende alcohol. Bierman heeft die nacht overigens héél goed geslapen, veilig onder de warme wol terwijl buiten de sneeuw het land toedekte en Sinterklaas over de daken liep. Benden bij de schouw stond de Optimo Bruno klaar voor de Heilige man.
