Omdat Bierman geen Bierman is geworden om
genuanceerd en met kennis van zake over bier en bierdingen te spreken, aarzelde
hij - bij het horen van het bericht dat de brouwerij van Palm zal oplossen in
de Nederlandse Bierfabriek Bavaria (trotse makers van Lidl-Pils) – wederom geen
seconde om zijn mening onverkort en ongevraagd ten berde te brengen: Palm Breweries
is dood en de Nederlanders hebben haar vermoord.
Nochtans kan Bierman niet echt kwaad zijn op de
Nederlanders die er voor de gelegenheid in slagen een echte brouwerij over te
nemen. Ze doen wat in hun natuur ligt en de natuur is nu eenmaal hard en
onverbiddelijk. En hoewel de mensen achter Palm vaandelvlucht plegen door de boel
in vreemde handen te geven, heeft Bierman ook wel waardering voor de niet
onaanzienlijke inspanningen die ze zich doorheen de jaren getroost hebben om
het bier in leven te houden. De ‘Craft’ die enkele jaren geleden in de naam van de
brouwerij werd opgenomen was meer dan een trendy label en resulteerde wel
degelijk in enkele mooie innovaties. Maar zoals Bierman reeds eerder schreef, zijn heldere
amberbieren gewoon verder geëvolueerd terwijl Palm en Koninck zijn blijven
stilstaan – met of zonder Craft. Wie meervoudig wereldkampioen ‘La Rousse’ van
Brasserie du Mont Blanc heeft geproefd weet waarover het gaat. En dus gaan samen
met de gewoontedrinkers van de naoorlogse Pale-Ale’s uiteindelijk ook de naamgevende
brouwerijen zelf ten onder. Voor De Koninck wachtte een eervolle doorstart bij
de meesterbrouwers van ’t Moortgat. Voor de wat zoetere Palm wacht de Lidl.
Wat Bierman de heren en dames van Palm Craft
Breweries echter wel erg kwalijk neemt is het feit dat samen met de Brabantse trekpaarden
ook de Brugse Brouwerij ‘De Gouden Boom’, het Roeselaarse brouwmonument Rodenbach
en (hoewel dit nergens vermeld wordt) ook de Geuzestekerij van Boon mee op de
schopstoel gaan. Naar mening van Bierman verloren Zowel Rodenbach als Boon overigens
de afgelopen jaren al merkbaar aan kwaliteit. Waarbij de Rodenbach een weinig zuur
inleverde om een breder publiek aan te kunnen spreken terwijl bij Boon hetzelfde
gebeurde om de productie te kunnen verhogen.
Het feit dat een monument als Rodenbach nu in
Hollandse handen zit, is een gevolg van een wat langere ketting van goedbedoelde
vergissingen, waar uiteindelijk de bierliefhebber het slachtoffer zal te
worden. Maar het feit dat Bavaria het nodig vindt om uitdrukkelijk te vermelden dat
ze vooralsnog niets aan het productieproces van hun nieuw verworven bieren zullen
veranderen is in de wereld van Bierman een erg onheilspellende uitspraak. Als
alles verandert, dan ook het bier. Misschien wordt Rodenbach wel ingehaald door
de nieuwe foeders van Petrus, die vorig jaar wel compromisloos voor kwaliteit
zijn gegaan. Goed bier zal altijd toekomst hebben.
