Orval

Er zijn zeven trappisten op deze verknipte aardkloot, zegt bieman, en ik ga ze voor u noemen ook: de zware Westvleterse Gerstenwijn, het nobele Westmalle, het experimentele Achel, het pure zwarte goud van Rochefort, Chimay fabrieksbier en La Trappe speelgoedbier uit Holland. En er is er nog één: het eerlijke Orval.

Elke slok Orval die ooit de weg naar de buidelfles vindt, heeft diep in de Ardennen in het uiterste zuiden van ons land, over de open koperen koelroosters gelopen van de trappistenabdij. De lucht van naaldwouden zit in dit bier, het zweet van jagers, gerookte forellen, abdijruïnes, hopvelden, kaarsrechte rijen zuiver graan, een koperen zonsondergang. Binnen de muren van de abdij ligt de oude brouwpater begraven in habijt, na acht decennia van psalmen en bierbrouwen. Beste vrienden van het bier, een Sixpack Jupiler in blik haal je van het schap in de GB, een Orval vraag je of hij wil meekomen...

Orval is een amberkleurig bier dat erg atypisch is voor Trappistenbieren. Geen blonde, dubbele of trippel dus, maar een bier dat op zichzelf een categorie vormt. Het is van gemengde gisting. De paters voegen geselecteerde giststammen toe bij het brouwproces, maar rechtstreeks contact met de buitenlucht brengt ook een spontane gisting op gang die zorgt voor een erg typische zurige afdronk. Lange tijd was Orval het zwaarst gehopte bier van het land, maar recent werd het hierin door enkele andere bieren voorbijgestoken. Een bier bitter maken is niet moeilijk, maar Orval slaagt erin om hier evenwicht in te bewaren. Het bier is verder ook volledig uitgegist en bevat dus geen restsuikers (wat het moeilijk drinkbaar maakt voor Colamensen) en veel koolzuurgas. Orval is dus zeker ook een zeer goede aperitief omdat er geen suikers in zitten die de maag verzadigen voor de maaltijd en de zuurheid van het bier de eetlust stimuleert. Bij het uitschenken vormt zich een rijke dikke schuimkraag die na een tijdje overgaat in een ‘berg-en-dal-structuur’. Het alcoholgehalte is eerder laag voor een trapppist.

In tegenstelling tot de zware trappistenbieren, heeft het weinig zin om Orval lang te laten liggen. Een jonge onstuimige Orval is eigenlijk een bier op dronk, doorheen de jaren verdiepen en verrijken de oude smaken, maar deze zijn te weinig dominant om het verlies aan hopkarakter en sprankelende frisheid op te vangen. Naast de klassieke Orval hebben de paters, zoals alle Trappisten, ook een versie van hun bier voor dagelijks gebruikt dat niet in de handel te verkrijgen is. De ‘groene’ Orval is lager van alcoholvolume en nog zwaarder gehopt.

De abdij van Orval werd uit dankbaarheid gesticht door Markgravin Mathilda, nadat zij volgens de legende een ring liet vallen in een bron en een forel hem terug opviste. Vandaar ook het logo van de abdij. Bij deze gelegenheid zou zij overigens uitgeroepen hebben “dit is een waarlijk een Val D’or (gouden valei)”. In realiteit vestigden de eerste onafhankelijke monniken zich in deze ontoegankelijke valei in 1070. De oude abdij werd verwoest tijdens de Franse revolutie, de erg mooie ruïnes hiervan zijn nog te bezichtigen. Ook de nieuwe zandstenen gebouwen in Neo-nogiets stijl zijn erg mooi.

www.orval.be

Bierman