In momenten van vertwijfeling – dus eigenlijk alleen maar
wanneer hij ‘s nachts van café De Zwaan richting de Salamander slentert - durft
Bierman zich wel eens af te vragen wat het verband is tussen de naam van een
bier en datgene wat effectief in de fles zit. Zitten er met andere woorden meer
paters en abdijen in een Westvleteren Abt dan in een Straffe Hendrik Quadruppel
of kunnen rechtschapen mensen wel Duvel drinken zonder het kwaad te banaliseren?
Dichter bij een existentiële crisis is Bierman vooralsnog niet gekomen,
aangezien de weg tussen De Zwaan en de Salamander langs het Telefoneke gaat. Bierman
gaat daar nogal makkelijk binnen voor een fris glas bier en wat vers gesneden
fritten en vergeet dan al snel wat hem even daarvoor nog ten dode bedroefde. Maar
het hakt wel in zolang het duurt, dit soort vragen onderweg. Zo moeten mensen
zonder geloof zich dus voelen.
Dat brengt Bierman bij de vaststelling dat steeds meer
studentenclubs hun eigen bier beginnen te maken. Zit die club dan mee in de
fles? Kapitalisme vereist dat een brouwer bier maakt, daar een naam op plakt
die al dan niet verband houdt met waar en wanneer het bier is ontstaan en deze
vervolgens aan bierdrinkende medemensen verkoopt. Zelfgebrouwen betekent dat
studentenclubs een uniek recept “zelf” laten brouwen in een speciaal daartoe
ontworpen brouwerij omwille van het voorrecht om hun eigen naam op de fles te
zien verschijnen. De kans dat dit soort bieren beter dan middelmatig uitvallen,
is even groot als de kans om een meerkeuzenexamen statistiek te slagen zonder
te studeren. Wat betekent dat studenten hun kans veel groter inschatten dan redelijkerwijs
mag worden aangenomen.
In geval van Den Ingenieur, het bier van Ingenium, de
faculteitsclub van Industriële wetenschappen gaat het om een middelmatige (maar
zeker geen slechte) tripel met een heel mooi etiket. Net zoals abdijbier niet
smaakt naar paters, smaakt dit bier ook niet naar gegiste blauwdrukken van
hangbruggen of wolkenkrabbers. Maar wie Ingenium liefheeft die proeft de
vriendschap in het glas en wie zich zoals Bierman, graag mimentisch warmt aan
de gloed van kameraadschap kan met een gerust hart een smakelijk glas
meedrinken op de gezondheid en het heil van de student in het algemeen en die
van Ingenium in het bijzonder. De rest van de wereld zal dit bier volmaakt
onverschillig laten, maar dat was van bij het begin al de bedoeling. De brouwer
heeft tenslotte zijn voorraad bij voorbaat al gesleten en de club heeft haar
hart en ziel erin geprojecteerd, wat er verder mee gebeurt is voer voor
historici.
