Enige tijd geleden smaakte bierman het grote genoegen om het blijde huwelijk van zijn schoonbroer te mogen vieren. Bierman is natuurlijk een man van de wereld, aangezien bier van de wereld is en man geen verdere uitleg behoeft. Daarom nam bierman zijn tweewekelijkse douche drie dagen te vroeg, trok zonder morren op deze bloedhete maar gezegende dag, zes lagen door het verzamelde vrouwvolk geschikt bevonden kleding aan en woonde geduldig en vreugdevol ceremonie en recepties bij. Omdat bierman elk jaar een jaar ouder wordt, kan hij zich overigens al menige receptie herinneren waar bier rijkelijk vloeide. Zo staan de recepties van deze universiteit bekend om het feit dat er regelmatig een vat Koninck wordt aangeslagen. Meer extralegale voordelen moet een mens zich in zijn leven niet wensen. Ook trouwde een vriend van bierman in de achtertuin van Haacht, met een schier onoverkomelijke hoeveelheid Campusbier in voorraad. Op het einde van die receptie had bierman het bruidspaar wel kunnen kussen van vreugde (wat hij dan ook ten overvloede gedaan heeft).Verder herinnert bierman zich eerder bieren en locaties, maar niet altijd meer de blijde gebeurtenis die eraan vasthing: Ename in de Parochiezaal van Asper, Hoegaarden in de tuin van het kasteel van Vlierbeek en natuurlijk zijn eigen trouwreceptie in De Pinte (in Bierbeek was niets meer vrij) met Duvel. Terugkijken op het leven, kan bierman enkel vreugde vinden. Natuurlijk zijn er mensen die liever champagne, Campari, cola, water of witte wijn drinken op een receptie. Ze bestaan en doen geen kwaad. Bierman heeft een grote hart waar plaats is voor iedereen. Maar bij de schoonbroer, was het dus een vierkantshoeve in Ronse en er was Pater Lieven. En nu bierman er zo over nadenkt: er is geen bier met een toepasselijkere naam om op een huwelijk te schenken. “Pater”, verwijzen naar het vaderschap en vruchtbaarheid van het huwelijk en “Lieven”, een beetje jammer van het meervoud, maar toch de liefde die het koppel samenbracht. Bierman werd er warempel een beetje melancholisch van. De blonde heb ik dan ook gedronken op de gezondheid van het koppel. De bruine voor mezelf en voor de smaak.
Nog meer tot aanbeveling strekt het feit dat de Pater Lieven een echt feestbier is. Het werd door brouwerij Van den Bossche in Sint-Lievens-Esse ontworpen als feestbier in 1957 voor de toenmalige Liviniusfeesten (die elke 50 jaar worden gevierd). Het is de grote verdienste van de brouwer dat hij de smaak ook duidelijk afgestemd heeft gekregen op feestgedruis en tooggesprekken. De blonde is knapperig en smaakvol, maar heeft een licht body en een zeer aanvaardbare 6,5 alcoholpercentage. De bruine heeft combineert deze laatste twee kenmerken met een smakelijke mout en rooktoets. Onze nationale topbieren zouden op een doorsnee volksfeest misschien kopje onder gaan te midden van het dessertbuffet, de wafelenbak, hotdogs, de Marie-Louise en DJ Dave. Maar ook onze multinationale subtoppers – voor de hand liggend als ze zijn – maken net iets te kwistig gebruik van vergiste en onvergiste suikers om nog vlot verteerbaar te zijn op een feest. Pater Lieven doet waarvoor hij gemaakt is: op een smakelijke manier de dorst lessen in vol feestgedruis zonder op de maag te wegen. Wie doet het hem na?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten