De gemiddelde columnist kan zich vandaag de dag handenwringend verkneukelen in de terugkeer van Yves Leterme als baas van politiek België en bij uitbreiding van u en ik en alle Walen. Weer een goede reden om de komkommers door de soep te mixen en de pen aan te scherpen, in vitriool te dopen en zacht gniffelend de DINA4tjes te bekrassen met slim gevonden schimpscheuten of schuimbekkende vuilspuiterij. Al bij al fleurt het een anders net iets te sombere winterdag toch weer wat op. Maar u begrijpt natuurlijk beste bierliefhebber dat bierman dit voorrecht niet is beschoren. Niet enkel omdat Yves ook baas is van alle bieren in België, maar vooral omdat het in biermans column in het studentenblad van de Universiteit over bier moet gaan om de dorst te lessen en niet over politiek om dorst van te krijgen. Dat verwachten de lezers.
Voor de politiek gepreoccupeerden onder ons kan bierman het echter niet nalaten om alsnog een kleine communautaire kanttekening te plaatsen bij het debat. Biergeografisch gesproken staat de grootnederlandse gedachte namelijk voor het inruilen van Rochefort voor Oranjeboom, kruidige Saison voor plat Bokbier of La Chouffe voor godbetert Heineken. U begrijpt dat bierman hier dan ook niet anders kan dan een pleidooi houden voor realisme in de politiek: mochten de Walen geen Belg meer zijn dan verliezen we wel heel erg véél hectorliters onvervangbaar kwaliteitsbier en dat is bepaald geen vrolijke gedachte. Ok, ze werken naar het schijnt niet zo hard door in Walonië en ze worden nooit geflitst, in het seizoen schieten ze op hertjes met hun tweeloop en ze stemmen allemaal socialistisch en als bierman hier Flahaut, Reynders of Di Rupo schrijft, dan begint u waarschijnlijk spontaan te glimlachen met een nauwelijks merkbare, maar onmiskenbare grimas in de linkerbovenhoek van de mond. Maar ze brouwen er wel Belgisch bier en dat kan vooralsnog van Nederland in geen enkele betekenis van het woord gezegd worden.
Om dan toch even toch de kern van de zaak te komen: enkele weken geleden nog prees Bierman de nieuwe Hopus de hemel in en noemde het feit dat de brouwer een apart borrelglaasje voor de gist bijleverde een voorbeeld van innovatie en inventiviteit van onze brouwers in een markt die zich internationaal steeds meer aan het consolideren is. Tof en origineel idee wilde bierman eigenlijk alleen maar zeggen. Bij brouwerij Haacht hebben ze blijkbaar goed opgelet want de nieuw vormgegeven Tongerlo Prior heeft toch wel ook hetzelfde gadget erbij gekregen zeker. Bierman wist even niet waar hij het had. Gaan ze nu bij elk bier van die flutglaasjes bijleveren zodat de argeloze consument niet meer weet wat eerst ter hand te nemen? Wat eerst nieuw en verfrissend leek dreigt nu plots een wat vermoeiende aangelegenheid te worden die de kastelein veel afwas gaat bezorgen. Voorlopig is bierman nog absolute mini-gist-glaasjes fan, maar dan alleen voor delicate topbieren waarbij dit ook echt een meerwaarde is. De dag dat Leffe Blond hiermee begint, zal voor bierman in een veelvoud aan betekennissen van het woord een druppel te veel zijn.
De nieuwe look van de Prior is overigens erg geslaagd. In zwart en goud ziet het bier er hartverwarmend uit en dat komt meteen overeen met de smaak en de negen graden alcohol. Het glaasje dat bij de prior hoort – noem het een geniale diefstal - heeft zelfs een naam gekregen: het Ultimum Optimum. Naast Protinus cum Capella (vooruit met de geit) en nog wat ander kerklatijn kent bierman niet zoveel van dode talen, maar dit lijkt te verwijzen naar “Het allerlaatste en het allerbeste” van de Prior. Amen zou bierman aan dit definitieve slotwoord nog kunnen toevoegen, maar misschien is zelfs dat nog te veel.
Voor de politiek gepreoccupeerden onder ons kan bierman het echter niet nalaten om alsnog een kleine communautaire kanttekening te plaatsen bij het debat. Biergeografisch gesproken staat de grootnederlandse gedachte namelijk voor het inruilen van Rochefort voor Oranjeboom, kruidige Saison voor plat Bokbier of La Chouffe voor godbetert Heineken. U begrijpt dat bierman hier dan ook niet anders kan dan een pleidooi houden voor realisme in de politiek: mochten de Walen geen Belg meer zijn dan verliezen we wel heel erg véél hectorliters onvervangbaar kwaliteitsbier en dat is bepaald geen vrolijke gedachte. Ok, ze werken naar het schijnt niet zo hard door in Walonië en ze worden nooit geflitst, in het seizoen schieten ze op hertjes met hun tweeloop en ze stemmen allemaal socialistisch en als bierman hier Flahaut, Reynders of Di Rupo schrijft, dan begint u waarschijnlijk spontaan te glimlachen met een nauwelijks merkbare, maar onmiskenbare grimas in de linkerbovenhoek van de mond. Maar ze brouwen er wel Belgisch bier en dat kan vooralsnog van Nederland in geen enkele betekenis van het woord gezegd worden.
Om dan toch even toch de kern van de zaak te komen: enkele weken geleden nog prees Bierman de nieuwe Hopus de hemel in en noemde het feit dat de brouwer een apart borrelglaasje voor de gist bijleverde een voorbeeld van innovatie en inventiviteit van onze brouwers in een markt die zich internationaal steeds meer aan het consolideren is. Tof en origineel idee wilde bierman eigenlijk alleen maar zeggen. Bij brouwerij Haacht hebben ze blijkbaar goed opgelet want de nieuw vormgegeven Tongerlo Prior heeft toch wel ook hetzelfde gadget erbij gekregen zeker. Bierman wist even niet waar hij het had. Gaan ze nu bij elk bier van die flutglaasjes bijleveren zodat de argeloze consument niet meer weet wat eerst ter hand te nemen? Wat eerst nieuw en verfrissend leek dreigt nu plots een wat vermoeiende aangelegenheid te worden die de kastelein veel afwas gaat bezorgen. Voorlopig is bierman nog absolute mini-gist-glaasjes fan, maar dan alleen voor delicate topbieren waarbij dit ook echt een meerwaarde is. De dag dat Leffe Blond hiermee begint, zal voor bierman in een veelvoud aan betekennissen van het woord een druppel te veel zijn.
De nieuwe look van de Prior is overigens erg geslaagd. In zwart en goud ziet het bier er hartverwarmend uit en dat komt meteen overeen met de smaak en de negen graden alcohol. Het glaasje dat bij de prior hoort – noem het een geniale diefstal - heeft zelfs een naam gekregen: het Ultimum Optimum. Naast Protinus cum Capella (vooruit met de geit) en nog wat ander kerklatijn kent bierman niet zoveel van dode talen, maar dit lijkt te verwijzen naar “Het allerlaatste en het allerbeste” van de Prior. Amen zou bierman aan dit definitieve slotwoord nog kunnen toevoegen, maar misschien is zelfs dat nog te veel.
1 opmerking:
Ik vind Orval het beste bier ter wereld (op Geuze Boon na dan), dus ik kan mij in de strekking van dit artikel wel vinden. Toch moet mij als Hollander van het hart dat ik van het eeuwige gefrustreerde Vlaamse gehak op Nederlands bier inmiddels moet kotsen. Jupiler is evenmin te zuipen als Amstel, en Leffe Dubbel is slootwater met suiker. Wel eens een Christoffel Blond gedronken? Een Jopen Stout? Een Vlo van 't IJ? Nou dan.
Een reactie posten