De wedergeboorte van Stout in België

Echte mannen scheren zich niet elektrisch en kauwen op smurfen en aangezien Bierman op zich al een pleonasme is, schraapt ook hij zijn kin af met een steekspade en eet bij gelegenheid een gezond bordje blauwe griezels met melk bij zijn ontbijt. Andere dingen die echte mannen en dus a fortiori Bierman geregeld ondernemen zijn in volgorde van belangrijkheid: het kernprogramma van Iran saboteren, staatgeheimen uit Rusland smokkelen, de wereld redden van de ondergang en natuurlijk FC de Kampioen zo snel mogelijk van de Nationale Omroep krijgen (20 jaar, een nieuw record!). Maar meer nog dan het superieure intellect of de fenomenale fysieke kwaliteiten die hem al meerdere Olympische medailles opleverden, zijn het toch vooral zijn uitmuntende karaktereigenschappen die Bierman tot een echte man maken. Om de lezer niet teveel te vermoeien beperkt Bierman zich hier enkel tot het vermelden van zijn buitengewone emotionele intelligentie en bovengemiddeld doorzettingsvermogen (vooral die keer toen hij drie uur zonder zuurstof vast zat op een geheime Chinese maanbasis en moest overleven door anaerobe karkassen van Aliens te composteren).

Bierman is dus een echte man. Maar, en laat dat duidelijk zijn, niet omwille van het verwaarloosbare feit dat hij bovenvermelde eigenschappen bezit. Die zijn natuurlijk bijzaak want een echte man is enkel te herkennen aan wat hij drinkt. James Bond wil graag een echte man zijn, maar die drinkt alleen maar Vodka Martini (shaken, not stirred … met een parasol en een olijf erin). Amerikanen vinden zich de man maar beperken zich tot slappe Budweiser. Heel wat andere zogenaamd nationale dranken, tequila – Jupiler – Brahma – saké – vodka – rum – wijn – met speeksel gegiste bananen - …, vormen eerder een aanfluiting van de Nationale identiteit en een meelijwekkend zwaktebod dan de vloeibare trots van een land. Echte mannen, echte biermannen, drinken echte authentieke, onvolprezen Stout met de kleur van lijkwagens, de smaak van brak slootwater en de geur van veel te lang gekookte koffie.

Meer moet daar overigens niet over gezegd worden, … maar voor de volledigheid wil Bierman wel met graagte nog een woordje uitleg geven:
Porter is een zwart bier dat begin 18 eeuw is ontstaan in Londen, volgens de legende omdat het vuur onder de brouwketel per ongeluk de boel te zwart had geblakerd. Het resultaat bleek toch een goed doordrinkbaar bier zijn dat de lokale kruiers met graagte achterover sloegen. En zoals u weet zijn kruiers echte mannen. Een zware versie van de Porter wordt ook wel Stout genoemd en de gekuiste variant daarvan is de nationale Pils van Ierland: Guinness. Een heel ander verhaal is natuurlijk de Russian Imperial Stout. Deze was bestemd voor de export naar Rusland en mag met recht en rede het meest mannelijke bier ter wereld genoemd worden.

In ons Belgenland is er al een tijdje een revival van de uiterst smakelijke Stout bezig. Bitter, zwart, mout, … moeilijk toegankelijke smaken krijgen de laatste jaren meer en meer kansen en dat opent de deur naar Belgische Stout. In de laatste versie van zijn bierboek in 2006 maakt Michael Jackson overigens nog geen vermelding van zwarte bieren in België, wat gezien onze zelfverklaarde enorme bierrijkdom toch wel redelijk opmerkelijk is. Later was de mislukte proeverij tijdens het eerste seizoen van Tournée Générale van de Black Albert (Struisse Brouwers) een teken aan de wand dat bierliefhebbers klaar staan om hun versie van de Stout te brouwen en dat de geesten hier blijkbaar nog niet echt rijp voor zijn. Tegenwoordig zijn er wel al een aantal erg mooie Belgische Stoutbieren op de markt en hoewel het stevig wat zoekwerk vraagt om er effectief enkele in het glas te krijgen, zijn er daar enkele pareltjes bij die echt de moeite lonen. Over een paar daarvan, ondermeer de Hercule Stout zal bierman u met graagte volgende week onderhouden. Het zou zonde zijn van deze zwarte parel (en totaal onmannelijk) om daar nu snel nog wat over bij elkaar te harken.