Hopper: al het goede over bier uit het koninkrijk België

Bierman heeft altijd een probleem gehad met media die berichten over zichzelf. Vandaar dat hij het er nu maar van in het begin bij zegt dat zijn eerlijke mening over Hopper, het nieuwe magazine voor bierliefhebbers (of ook: “al het goede over bier uit het koninkrijk België”) volledig besmet is door het feit dat Bierman de bladzijden 16 en 17 van bovengenoemd nummer mocht vullen. Aangevuld overigens met een foto van een breed lachende Koning Boudewijn zaliger die een heerlijke pint bier in de hand heeft. Er bestaan veel minder prettige mensen om een pagina mee te delen. Maar wie dus op zoek is naar een echt onafhankelijke mening over Hopper kan deze keer niet helemaal terecht bij Bierman. Waarvoor diens welgemeende verontschuldigingen. Het tekstje dat Bierman leverde voor Hopper was overigens ook een column, maar dan niet in Bierman-stijl en, omdat het toch gedrukt wordt voor grote mensen, heeft Bierman ook getracht om beleefd en algemeen beschaafd te schrijven met woorden die opgenomen zijn in de meeste beschikbare woordenboeken. Het is een beetje als een kostuum aantrekken om naar de mis te gaan of om met de koning pinten te gaan pakken, zo u wil.

Naast Bierman telt de Hopper nog 225 andere bladzijden en lijkt het tijdschrift meer op een degelijk boek om in de kast te zetten of om (naar het schijnt doen yuppies dat) doelbewust nonchalant op de salontafel te leggen, een weinig schuin, zodat het oog van eventuele bezoekers er wel op moet vallen en meteen overtuigd raken van de goede smaak van de huiseigenaren. Als amateur vormgever kan Bierman niet anders dan toegeven dat de eerste editie van Hopper weinig minder is dan een meesterwerkje van prettig ogende bladspiegels, eigentijdse fotografie en goed lopende lettertypes. Een stevig contrast met de goedkope blingbling van heel wat glossy magazines, die vooral bedoeld zijn om weg te gooien na het lezen. Overigens heet de auteur van het lettertype Christian Schwartz. Dat staat ook in Hopper (in kleine lettertjes) en als dit soort dingen in een magazine staan dan zit er doorgaans ook soortelijk gewicht achter. http://christianschwartz.com/

Bierman heeft doorheen de jaren toch een stevige kritische reflex opgebouwd voor alles wat met bierpropaganda te maken heeft en hoewel hij wel degelijk een zwak heeft voor een goed verhaal, maakt hij zichzelf graag wijs volledig resistent te zijn voor superlatieven en uitroeptekens. Langs de andere kant is hij deze keer natuurlijk (toegegeven eerder gering) betrokken bij dit project. Vandaar dat hij zijn oordeel speciaal voor de gelegenheid niet met de botte bijl maar met de fluwelen handschoenen velt. Hopper lijkt alvast erg gevarieerd te zijn uitgevallen. Veel mensen uit evenveel hoeken schreven mee aan het magazine. De artikels zijn gemiddeld genomen sterk en hebben een goede focus op wat mensen die graag bier beleven, zowel mannen als vrouwen, willen weten over bier. Orval bijvoorbeeld, een van de meest unieke plaatsen op de wereldbol, waar ook een uniek en wereldvermaard bier gebrouwen wordt. Maar ook een stuk kaas en een fles bier die bij elkaar passen. Niet iets wat nog niet eerder werd gedaan, maar deze keer wel echt goed gedaan. Wat Bierman tenslotte ook bijbleef was de inclusie in twee korte stukjes: café de welkom op het eerste blad en café Terminus op het laatste. Zo uit het leven gegrepen. Er zijn heel wat dingen die blijven plakken aan dit blad.

Ook het informatief gehalte van Hopper zit helemaal goed: boekbesprekingen, nieuwe bieren, achtergrond bij brouwers, biercafé’s, recepten, stadswandelingen en bierroutes door Belgenland, enzovoort… Zelfs Bierman moet toegeven dat hij dingen heeft opgestoken die hij nog niet wist. Wat toch niet onverdienstelijk is in de bierwereld waarin nog vaak dezelfde verhalen in een steeds straffere vorm worden gerecycleerd. Het enige minpuntje aan dit magazine is dat niet alles aan bod kan komen in dit éne nummer en eigenlijk ook niet in de tien volgende. Hopper doet vooral beseffen hoeveel er over bier te vertellen valt en hoe moeilijk het is om dat op een systematische of exhaustieve manier te doen. Er is zo veel, het is zo mooi. Bierliefhebber zijn in België is een beetje als een kind dat elke dag opnieuw ontwaakt in een pretpark of speelgoedwinkel.

Enfin, Hopper dus, kopen en uitproberen die handel. Tenzij u echt niks met bier hebt kan dit eigenlijk niet tegenvallen en u kan hem nadien nog altijd nonchalant op de salontafel laten liggen om aan de wereld te tonen hoe intelligent en verfijnt u door het leven gaat. Wie kijkt er vandaag de dag tenslotte nog op van een wijnboek of Michelingids?
http://www.hoppermagazine.be/