Ommegang

Bierman heeft iets met processies. Natuurlijk in de eerste plaats met de Sint Martinusommeganc van Asper Dorp (deelgemeente van Gavere), u ongetwijfeld wel bekend, die elk jaar uitgaat op een moment in de ochtend dat fatsoenlijke mensen nog in hun bed liggen en vervolgens met paard en kar sereen van kapel tot kapel trekt … gevolgd door een auto met aanhangwagen waarop luidsprekers staan die de Lottoarena kunnen bedienen en waaruit met enige geestdrift en regelmaat weerklinkt:

WEEST GEGROET MARIA, VOL VAN genade, bid voor fluister fluister mompel mompel,…
WEEST GEGROET MARIA, VOL VAN genade, bid voor fluister fluister mompel mompel,…
WEEST GEGROET MARIA, VOL VAN genade, bid voor fluister fluister mompel mompel,…
Op tijd en stond, onfeilbaar geregeld middels de zachtjes tikkende bollekes van de de Paternoster, gevolgd door:

ONZE VADER, DIE IN DEN HEMELEN zijn , bidt voor ons, fluister, fluister, mompel, mompel,…
Het is kortom, goede ouderwetse volksdevotie zoals die de dag van vandaag niet meer gemaakt wordt. Bovendien is het dorp ermee wakker en gezegend en dat is uiteindelijk al heel wat in deze Godvergeten tijden. Er wordt doorgaans ook heel wat rondgedragen en uitgestald in een processie, voornamelijk Mariabeelden maar er is natuurlijk ook de Heilig Bloed processie in Brugge die al de rest op dit gebied ver in de schaduw stelt. 

Minder devotioneel maar even folkloristisch zijn de wat meer thematische stoeten zoals die van het handvol heemskinderen. In deze categorie valt toch op dat, zonder meteen een communautaire zaak van te willen maken, dat de Stroppendragers in Gent op hun eigengereide gestileerde manier de komst van Keizer Karel betreuren, terwijl deze in Brussel ieder jaar opnieuw feestelijk herdacht wordt. Er zijn natuurlijk altijd redenen om een Keizer te vieren, ook al heeft hij technisch gesproken de inquisitie uitgevonden, het Bloedplakkaat ontvouwd en onze streek na zijn dood in handen gelaten van een compleet verknipte, totalitaire en verstandelijk beperkte Spanjaard die op een indrukwekkende manier het Vlaamse land tot een soort van anachronistisch Afghanistan herschiep. Maar gelukkig wijst gedurende de jaarlijkse Ommgegang processie niets op deze treurige zaken en wordt vooral Karels verdienstelijke poging herdacht om de Nederlanden los te maken van de andere Europese grootmachten.

Er is ook een O.L.V op de Zavel die mee mag in de stoet (om niet te zeggen dat ze er de kern van uitmaakt) en tevens een Ommegang bier, toch wel het eigenlijke onderwerp van Biermans betoog. Dit bier wordt volgens de krant door brouwerij Haacht enkel in Juli wordt gebrouwen speciaal voor de feestelijkheden en zal daarbuiten niet te verkrijgen zijn. Omdat Bierman evenwel het bier vorige maand nog in Café de Sportvriend in Aartselaar kon drinken en later nog wat voorraad ingeslagen heeft in de Colruyt, vermoedt hij dat de brouwerij hier de waarheid toch een weinig opgerekt heeft om de argeloze consument in een latere fase alsnog nog beter te kunnen informeren. De geest van Keizer Karel is helemaal terug. Het bier is dus voorlopig altijd en overal te verkrijgen, onder de sacrale groet van dreigende schaarste,  en mag verder een welkome aanvulling zijn in het assortiment Keizer Karel bieren. Het is, (val nu vooral niet achterover van verbazing) een bier van hoge gisting op basis van pilsmout, dat gedragen wordt door verschillende hopsoorten waarvan er ééntje een Citrusachtige bijsmaak heeft. U herkent ongetwijfeld een generieke beschrijving van meer dan een dozijn bieren die de afgelopen maanden op de markt kwamen. En met Ommgegang is Haacht inderdaad helemaal mee met de weg die bij Hopus en Omer gestart is en waarlangs de rest van brouwend Vlaanderen, over elkaar struikelend van enthousiasme, in processie komt aangetsjaffeld. Wat overigens niet wegneemt dat Ommegang zeker geen onverdienstelijke bier is in deze lijst.

Voor iemand die in volle zomerzon een paar uur langs de kant van de straat staat te kijken naar verklede figuranten en voorbijrollende toneeltjes is dit bier smakelijk en verfrissend. En met wat alcohol ziet heel de wereld er al snel wat beter uit, niet in de laatste plaats (en niet noodzakelijk in deze volgorde) nieuwe mogelijke bedpartners, volksdevotie, films met Chuck Norris en rollend materieel. Maar in vergelijking met de rest van het peloton heeft Bierman toch de indruk dat het allemaal net iets weinig om het lijf heeft: te weinig smaak, teveel steunend op het truckje met pilsmout en de citrahop en misschien ook wel te veel moordende concurrentie in het genre met daarbij een paar alternatieven die een tikkeltje evenwichtiger zijn.

www.ommegang.be