De internationale brouwketen Alken
Maes, sinds 2008 onderdeel van Heineken, heeft met het merk Grimbergen een
ijzersterke reputatie opgebouwd bij de niet op de fles hergiste bieren. De
blonde en bruine Grimbergen zijn aangename en pretentieloze doordrinkbieren. Van
de kastanjebruine Optimo Bruno herinnert Bierman zich voornamelijk de
hartverwarmende afdronk van alcohol en zoete kruiden. Een bier om met enige
omzichtigheid te behandelen. Voor de volledigheid voegt Bierman er graag aan
toe dat de Grimbergen Tripel en Grimbergen Goud wel hergist worden op fles.
De nieuwste telg in deze gezellige
familie kwam vorig jaar op de markt en luistert naar de naam Grimbergen Winter.
Dit bier wordt om voor de hand liggende redenen enkel in het najaar gebrouwen
omdat een winterbier in de zomer nu eenmaal redelijk stom zou zijn. Volgens de
collega’s van Bierpassie zijn de brouwers van Grimbergen Winter eerder
terughoudend geweest met de gebruikelijke zoete toets die terug te vinden is in
zoveel klassieke winterbieren. Het is een uitspraak die Bierman doet vermoeden
dat de eerste generatie van dit bier anders smaakte dan deze versie van 2013
(of dat de mensen van Bierpassie de Grimbergen Winter als laatste proefden in
een lange reeks en op het einde misschien wat scherpte verloren waren in zintuigen
en oordeelsvermogen). Het bier dat Bierman in het glas kreeg deed namelijk onmiddellijk
denken aan de typische zachte donkerblonde suikertoets van tafelbier. Op het
etiket staat naast zoet en karamel ook de smaak van ‘zeste’ opgelijst, wat
volgens het alwetende internet de dun gesneden buitenschil van een citroen is, maar
het bier rook en smaakte toch vooral als een hommage aan klassiek tafelbier met
een wat stevigere body en een groter, maar nog steeds heel redelijk,
alcoholpercentage van 6,5%. Ook van de kruidigheid van dit bier die hier en
daar beschreven wordt heeft Bierman weinig kunnen terugvinden. Dus ofwel is de
rest van de wereld fout, ofwel zit Bierman ernaast (maar dat laatste zou
natuurlijk heel onwaarschijnlijk zijn).
Teneinde het winterbestendige
karakter van de Grimbergen Winter proefondervindelijk vast te stellen, heeft
Bierman dit bier overigens geproefd op een mooie heldere vriesnacht buiten op
zijn terras (in Marcelleke, maar wel met zijn nieuw paar beste sloeffen aan). Naast
de legende van de Fenix die ondertussen al meer dan genoeg uit haar as verrezen
is, herbergt Grimbergen is natuurlijk ook onze wereldberoemde Volkssterrenwacht
en dus groette Bierman bij deze gelegenheid even de Grote Beer (Big Beer in het
Engels weet u wel) en Janneke Maan terwijl hij een eerste en meteen ook een
tweede stevige slok nam. Het bier hield
moeiteloos stand tegen de vrieskou en gaf zelfs wat troost bij de anonieme
gloed van het sterrenlicht waarin de atomen van ons lichaam en heel het
onverschillige universum gemaakt zijn. Op zo een moment doen zoet of kruiden er
eigenlijk niet meer toe.
2 opmerkingen:
De Volkssterrenwacht vraagt of ze de Grote Beer terug mogen hebben.
Gerd
Er hangt daar nu een marcelleke in het zenit.
Een reactie posten