Wieze Tripel

Zolang Bierman zich kan herinneren (en hij natuurlijk ook de legale leeftijd heeft om alcohol te consumeren), is de Wieze Tripel er al geweest en het lijkt onvoorstelbaar dat dit mooie bier er nooit meer zal zijn. Een weerzien met de Wieze Tripel vormt voor Bierman dan ook telkens weer een prettige ontmoeting met een vriend die hij veel te lang alleen maar op facebook heeft tegengekomen.  Om maar te zeggen dat Wieze niet enkel voor Bierman, maar voor heel veel mensen een begrip is dat bovendien ook vaak heel erg mooie herinneringen oproept. Maar hoewel het onmiskenbaar gaat om een bier met een indrukwekkende stamboom dat met rustige vastigheid al sinds mensenheugenis gedronken wordt, blijkt de recente geschiedenis van de Wieze heel wat woeliger te zijn geweest. Omdat Bierman evenwel en dit zelfs niet geheel zonder genoegen, de mensheid informeert over dingen van algemeen belang, geeft hij met graagte een klein overzicht.

De oudste wortels van Wieze gaan terug tot het gezegende jaar 1866, toen in het onooglijke dorp Wieze, ergens tussen Aalst en Dendermonde, een brouwerij werd ingericht door Pieter Jozef Van Roy, een man die het alleen daarom verdient om nog eens met zijn volledige naam en toenaam genoemd te worden. Pieter Jozef Van Roy dus, bedankt om een brouwerij te bouwen terwijl de rest van de wereld nog zat te klooien met details als het Suez-kanaal of een transatlantische telegraafkabel. Pas na de tweede wereldoorlog en de dood van Pieter Jozef begonnen zijn zoons met de productie van de Wieze Pils. Op haar hoogtepunt was brouwerij Van Roy een gigantisch bedrijf dat jaarlijks zowat de volledige streek van bier voorzag. Ronduit legendarisch waren bovendien de Wieze Oktoberfeesten waarmee Brouwerij Van Roy het dorp van 1956 tot 1986 telkens een zestien(!) dagen durend delirium in Duitse stijl bezorgde. Tot op vandaag heet de feestzaal van Wieze nog de Oktoberhal en beginnen oudere dorpsbewoners bij het passeren van deze zaal onwillekeurig te zwalpen en onsamenhangend te lallen. 

Helaas ging brouwerij Van Roy failliet in 1994. Aansluitend kwam er nog een korte doorstart als brouwerij Wieze het Anker, waarbij ook even de productie van Cara Pils werd overgenomen, wat niet echt een kwaliteitsreferentie is. In 1997 kwam aan het brouwen in de gebouwen van Van Roy een definitief einde. De oude brouwsite werd verkaveld en staat nu vol fermettes waarin mensen wonen die niets meer van Van Roy, Oktoberfeesten of Wieze Pils afweten. Er volgde nog een tweede doorstart in een nieuwe microbrouwerij in het dorp door een onafhankelijke brouwer, maar zijn beide interpretaties van de Wieze, Wieze Tripel Blond en Wieze Zoet Bruin, werden evenmin een groot succes en gingen uiteindelijk de weg van alle bier. 

Op dit moment zitten de rechten voor het merk bij een bierfirma die de Wieze Tripel (zonder blond) laat maken bij Brouwerij Roman bij Oudenaarde. Het oorspronkelijke logo, een ober met een bierglas op een dienblad, werd op een zwarte achtergrond geplaatst en opnieuw in gebruik genomen. Hoewel Bierman blij is dat het merk niet definitief verdwenen is, zijn de raakpunten tussen het nieuwe en het oude bier natuurlijk wel erg klein. Het Oktoberfeest van Wieze komt natuurlijk nooit meer terug, maar wie vandaag nog de nieuwe Wieze Tripel smaakt zal niet enkel de bittere smaak van weemoed terugvinden, maar ook de frisse bitterheid van een goed gemaakte tripel. De nieuwe Wieze tripel is een vakkundig gehopt bier met een afgeronde en herkenbare smaak van klassieke Tripel en een stevige 8,5 % alcohol in het glas. Volgens sommige kenners heeft het bier ook een wat romige textuur en wie is Bierman om het hierin tegen te spreken.

www.wiezebier.be/nl-be

Duits & Lauret

Wij Belgen geloven graag dat het onderwater zetten van de ijzervlakte om den Duits tegen te houden in 1914 een geniale inval van het moment was van een paar hoogbegaafde sluiswachters. Zeker is dat Hendrik Geeraerts en Karel Cogge aan de basis lagen van de meest succesvolle militaire inundatie uit de geschiedenis en dat wie vandaag op een windstille dag langs het jaagpad van den IJzer loopt nog altijd de Duitsers kan horen knarsetanden in hun doorweekte bottinen. Anderzijds bestond de strategie van inundatie al veel langer. De Hollandse geuzen hadden er bijvoorbeeld in de 16^e eeuw al succesvol de Spanjaarden mee buiten gehouden.

Sinds halfweg de 19^e eeuw was ook de Nieuwe Hollandse Waterlinie operationeel. Op deze linie konden de Hollanders middels een ingenieuze combinatie van sluizen en forten over een lengte van 85 kilometer een gebied van enkele kilometers breed blank zetten. In totaal gaat het om 50 forten die elk een uniek ontwerp kregen naar gelang hun ligging en het gebruik waarvoor ze bestemd waren. De meeste van deze forten en sluizen liggen tot op vandaag nog in het landschap verscholen, maar hun militaire nut is volledig verdwenen na de uitvinden van dingen als vliegtuigen, raketten en ander oorlogstuig dat geen last heeft van een halve meter brak water. In afwachting van een plaats op het Unesco Werelderfgoed worden de forten goed onderhouden en voor de meest uiteenlopende activiteiten gebruikt.

Het fort van Everdingen is een van de meest zuidelijk van deze forten. Het is een bijzonder mooi en goed onderhouden militair gebouw dat tot enkele jaren geleden nog in gebruik was als munitieopslagplaats. Bommen en granaten hebben natuurlijk niets met bier te maken, ware het niet dat tot Biermans grote vreugde, dit fort sinds 2015 dienstdoet als brouw- en gelagzaal van de Fortenbrouwerij Duits & Lauret.

Duits & Lauret begon in 2009 als een zeer kleinschalige onderneming. Voor ze het fort van Everdingen konden betrekken werd nog regelmatig de hulp van de proefbrouwerij in Lochristi ingeroepen om aan de toenemende vraag te kunnen voldoen. Toen Bierman evenwel afgelopen zomer het genoegen had om zowel het bier als de brouwers te leren kennen, bleken opmerkelijk genoeg de bieren van deze jonge brouwerij reeds zeer goed op punt te staan. Het zijn stuk voor stuk foutloze en prettig drinkende bieren die eerlijk, ongefilterd en ongepasteuriseerd in het glas komen. Pronkstukken van de brouwerij vormen de twee zeer degelijke varianten van Stout in het aanbod. Net als de stevig doorgehopte Blond, liggen deze bieren wel helemaal in de lijn van wat zowat elke andere brouwerij boven de Moerdijk tegenwoordig in de aanbieding heeft. Soms bekruipt Bierman het gevoel dat de explosie van micro- en craftbrouwers bij onze noorderburen tot een heel breed aanbod van variaties op steeds maar hetzelfde heeft geleid. Meer originelere bieren in het aanbod zijn voor Bierman toch eerder de Extra Blond en het opmerkelijke de Bière de Garde Brune die beiden ook dezelfde hoge kwaliteit halen.

Voor wie dus nog iets van Holland wil ontdekken voor het door de stijgende zeespiegel onbedoeld en permanent geïnundeerd wordt is bezoek aan het fort van Everdingen een mooie aanrader. Eventueel kan u bij het bestormen van het fort eventueel nog roepen: In naam van Oranje, doe open die poort'. De inboorlingen zullen het u gaarne in dank afnemen.

http://www.forteverdingen.com/

 http://www.duitslauret.com

Herkenrode

Ergens diep in Limburg, een provincie van ons land die bij sommige Vlamingen nog minder verwachtingen oproept dan pakweg de Condroz of Famenne, ligt de steenoude abdijsite van Herkenrode. Een groot deel van de hoofgebouwen van dit complex, waaronder de kerk, hebben de tand des tijds – meer bepaald de maalkiezen van de Franse Revolutie - niet heelhuids doorstaan, maar wat er overblijft is nog steeds erg indrukwekkend. Bovendien zorgde een recente zeer grondige restauratie van de belangrijkste gebouwen voor nieuw leven op de site. Het bijhorende interactieve en nieuw ingerichte museum brengt de enorm rijke geschiedenis van de abdij opnieuw tot leven en nodigt uit om enkele uren te vertoeven. Enkel een lelijke installatie van hedendaagse kunst op de plaats van de oude abdijkerk vloekt als een tang op een proverbiaal varken, maar tussen Bierman en hedendaagse kunst zal het wel nooit iets worden. Maar al bij als is de abdijsite van Herkenrode een bezoek meer dan waard. 

Iets anders is natuurlijk het feit dat tegenwoordig ongeveer elke plaats te lande waar progressieve krachten vergeten zijn om twee stenen af te breken, een speciaal hieraan toegewijd bier wordt gebrouwen. Alles kortom met meer historische waarde dan fameuze ‘de halve steen van Zemst’ of de ‘Menhir van Neerwinden’ beschikt over een speciaal hieraan toegewijd bier. Bierman kijkt dan ook met enige ongerustheid uit naar de dag dat een lokale brouwer zo zot is om Halvesteenbier te brouwen, waardoor het allerlaatste artefact in dit genre zal opgebruikt zijn en de biernomenclatuur noodgedwongen moet uitwijken naar dingen als pakweg kleine huisdieren of grote emoties.

Dit alles maar om te zeggen dat ook Herkenrode sinds 2009 een gelijknamig bier heeft gebaard. Omdat het bovendien om een abdijsite gaat werd het bier recent ook erkend als Belgisch Abdijbier. Het bier komt in twee varianten. Herkenrode Tripel is een klassiek abdijbier van 7 procent alcohol dat het om voor de hand liggende redenen goed doet op terrassen van pakweg een gerenoveerde abdijsite. Volgens de legende moest het bier de stoerheid van de graven van Loon, de elegantie van de abdissen van Herkenrode en de aroma's van de kruidentuin bezitten. Het is uiteindelijk gewoon een goed en veilig abdijbier geworden en dat is toch ook al heel wat. Ook de Herkenrode Bruin is een bier dat niet de extremen opzoekt. Het bruin neigt naar amber, alcohol en body neigen naar pils en ook de hopgift is subtiel genoeg om niet alle smaken te overheersen. Het bier wordt ook gefilterd. Beide bieren worden gebrouwen bij de zeer vakbekwame familiebrouwerij Cornelissen (vroeger Sint – Jozef) in Oppiter en vormen inderdaad wel een mooie bijdrage aan de rijke brouwtraditie in ons land. Gezien de band met de abdijsite zal de relevantie van de bieren wel redelijk lokaal blijven, maar voor wie toevallig in de buurt is kunnen ze een mooie ontdekking zijn.

www.brouwerijcornelissen.be

www.abdijsiteherkenrode.be