Net als vorige week zijn het
nog steeds boeiende tijden in Bierland en het ziet ernaar uit dat deze niet
snel gaan overtrekken. We zullen met
andere woorden de volledige stortvlaag aan nieuwe bieren die het afgelopen
decennium onze contreien is beginnen te overspoelen moeten uitzitten en kunnen ondertussen
alleen maar hopen dat er geen blijvende schade wordt aangericht. Waar het voorheen interessant was om een nieuw
bier te bestellen in een gemiddeld dorpscafé, is het tegenwoordig almaar
moeilijker om (zelfs uitstekende) nieuwe bieren twee keer te kunnen drinken. Moest
Bierman gemeen zijn, zou hij er nog aan toevoegen dat het voor de meeste
beginnende brouwers zelfs moeilijk is om twee keer hetzelfde bier te brouwen
ook al komt het met dezelfde naam en hetzelfde etiket op de markt. Aarzel overigens
niet om Bierman hierbij een rechtse, ouwe, conservatieve zagevent te noemen.
Ook dat is een relevante taak binnen het permanent aan ADHD lijdende militair-industrieel
complex dat wij onze maatschappij plachten te noemen en dat blijkbaar besloten
heeft om nu ook de wereld van het bier aan zich te onderwerpen. En als straks
het puin moet geruimd worden en de kelder van de gefleste bieren voorgoed dichtgemetst
moet worden dan zal Bierman niet aarzelen om zijn maatschappelijke plicht te
vervullen.
Om niet helemaal te verzuipen
in de nieuwlichterij van de dubbele IPA’s en Russian Imperial whatever, beperkt
Bierman zich deze keer, en waarschijnlijk nog heel wat volgende keren, gewoon tot
een oerklassieker: de Kapittel Tripel Abt. Het is een opmerkelijk amberkleurige
gerstewijn met een massieve 10% alcohol die belachelijk veel sterren scoort op
ratebeer.com (alsmede een paar andere prijskampen heeft gewonnen). Het bier
werd voor het eerst gebrouwen in 1964 en drinkt bij zowat alle gelegenheden bijzonder
aangenaam weg. Misschien heeft de toenemende vraag naar steeds maar nieuwe
bieren wel te maken met het jammerlijke feit dat topbieren als deze Kapittel
Abt nog altijd niet overal op de kaart staan. Hoe dan ook, het loont de moeite
om enkel en alleen voor dit bier helemaal naar het kleine West-Vlaamse dorp
Watou te rijden en even aan de poort van brouwerij Van Eecke te gaan staan of
met wat geluk zich ter plaatse een bak aan te schaffen. De brouwerij heeft een
stamboom die teruggaat tot de 17e eeuw, maar kreeg voornamelijk sinds
1950 voet aan de grond met de Trappist Kapittel dit om algemeen bekende redenen
later herdoopt tot gewoon Kapittel. Van Eecke zelf is samen de wat minder
bekende Ieperse brouwerij Het Sas onderdeel van Leroy Breweries.
 |
| Café het Oude Gemeentehuis - Watou |
Het dorpsplein zelf van Watou
ligt op een paar passen van de brouwerij en biedt uitgebreid gelegenheid tot
proeven. Omdat er jaarlijks een groot festival van hedendaagse kunst doorgaat
in Watou (een aanrader voor wie van het genre houdt) is de lokale horeca hier
net iets beter uitgebouwd dan in het gemiddelde West-Vlaamse dorp. De
bierkeuken van restaurant het Hommelhof is algemeen bekend natuurlijk en is tot
op vandaag zowat de enige plek waar op hoog niveau met hopscheuten gekookt wordt.
Maar voor wie graag de gewone volksmens uithangt is de sfeervolle inrichting
van Café het Oud Gemeentehuis onovertrefbaar.
Het enige echte probleem
bestaat erin dat Watou niet één maar twee brouwerijen op haar grondgebied heeft
liggen. Ook de bieren van brouwerij Sint-Bernardus zijn van een indrukwekkende
kwaliteit maar het is fysiek onmogelijk om alle varianten van Sint-Bernardus en
Kapittel op een namiddag te degusteren en dan heeft Bierman het nog niet gehad
over twee zeer degelijke subtoppers die deze brouwerijen in de aanbieding
hebben: Watou Tripel (St. Bernardus)en het Poperings Hommelbier (Van Eecke). Dus
misschien is een langer verblijf in de Westhoek wel aangewezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten