Trappistes Rochefort: Triple Extra (1920 – 2020)

De afgelopen decennia hebben in ons klein bierland talloze kloosters en abdijen de deuren moeten sluiten. De secularisatie zal daar zeker iets mee te maken hebben, maar als verklaring lopen dit soort toogtermen toch meestal even hard vast als George R.R. Martin in zijn Game of Thrones. Voor ieders gemoedrust zal Bierman het er maar op houden dat de dwingende eis voor iedere jongere in onze maatschappij om zichzelf ten volle te realiseren grotendeels de weg afsluit naar een leven in gemeenschap en broederlijke / zusterlijke verbondenheid. Het oude woord van Paulus: ‘Met Christus ben ik gekruisigd. Ik leef niet meer maar Christus leeft in mij. (Gal2,20) lijkt onbegrijpelijk gebrabbel in de ogen van de moderne mens terwijl die hoogdringend naar zichzelf op zoek is op de meest onbereikbare plaatsen.

Dit alles overigens maar op te zeggen dat ook de Achelse Kluis, een telg uit de familie van cisterciënzers van de strikte observantie, sinds dit jaar geen paters meer telt en er daar dus officieel geen Authentic Trappist Product meer mag worden gebrouwen. Het Achelse bier, dat eigenlijk nog maar twee decennia bestaat, blijft wel verder ongewijzigd op de markt onder supervisie van de abdij van Westmalle. De vraag is dus of het verdwijnen van dit label een groot gemis zal zijn, los van een kleine krimp in de internationale export.

Maar niet getreurd! Van nature zijn paters geen pessimistische mensen en dus werden geen grafredes gehouden en doodsprentjes gedrukt bij het schielijk overlijden van de Achelse kluis. Vertrouwend op de Geest, die een immer uitstromende bron van genade is, zet de gemeenschap van Trappisten haar gang door de geschiedenis onverstoord verder. Het is ongetwijfeld met die ingesteldheid dat de Abbaye Notre-Dame de Saint-Remy in Rochefort recent een heel nieuw bier onder de doopfond hield: de Rochefort Triple Extra. Officieel gaat het om een oud recept uit 1920 dat terug op de markt wordt gebracht, maar Bierman heeft geleerd dat elk bier een verhaal moet hebben, dus mag ook dit nieuwe bier van hem gerust een aura van degelijkheid en ambacht meekrijgen van bij de geboorte. Belangrijker is evenwel dat ze daarmee in Rochefort voor het eerst in een eeuw terug een blond bier brouwen en dat mag – voor wie de plakkerige donkerbruine gerstenwijnen van de abdij een beetje kent – best wel een opmerkelijke prestatie genoemd worden. Het bier zelf heeft 8,1 % alcohol, een heel mooie bijna pastelgele (wat gesluierde) kleur en dankzij een gulle gift van kruiden en sinaasappelschil een heel uitgesproken citrussmaak en afdronk.

De Triple Extra is daarmee een aangenaam en zomers bier geworden dat de bijzondere verdienste heeft dat het een herkenbare smoel  heeft in het leger aan Trippels dat momenteel al op de markt is. Wat overigens niet wegneemt dat het bier in de hiërarchie van de abdij eigenlijk dichter bij een alcoholisch glas appelsiensap zit dan bij de Rochefort 12 (maar slechts weinig bieren blijven overeind naast dit monumentale bier). Bierman kijkt er alvast naar uit straks, als het tijdgewricht gekanteld is, een grote slok schuimende Triple Extra te nemen op een zonovergoten terras temidden van zijn vrienden en studenten. Zelfrealisatie kent vele vormen en de meeste daarvan zijn dicht bij huis.

N’ice Chouffe

De exacte nomenclatuur van ons klimaat zal ondertussen wel wat opgeschoven zijn, maar op school heeft Bierman altijd geleerd dat ons Belgenland gebukt gaan onder een wintervochtig warm gematigd klimaat. Dat is natuurlijk behoudens de kleine ijstijd van de 16^e eeuw die door Pieter Breughel zo magistraal in zijn schilderijen vereeuwigd werd. “Zijn penselen boorden gaten in de tijd” zegt Wannes van De Velde hierover en wie is Bierman om hem daarin ongelijk te geven?

Mogelijk zal de opwarming van de aarde er weldra voor zorgen dat Moesson, Mistral en Koude Golfstroom begrippen worden die betrekking hebben op de Kalmthoutse Heide, maar in afwachting daarvan kennen we in Vlaanderenland dus nog steeds een systeem met vier seizoenen die elkaar in een geruststellend voorspelbaar ritme afwisselen: lente, zomer, herfst en winter.

Voor Bierman is dit alles alvast een goede gelegenheid om op te merken dat twee weinig in kaart gebrachte gevolgen van de klimaatopwarming erin bestaan dat de Vier Seizoenen van Vivaldi moeten herschreven worden tot ‘nat en droog seizoen in d-mineur’ en dat Brasserie D’Achouffe in Wibrin haar assortiment seizoensbieren zal moeten aanpassen, waarbij jammer genoeg de winter – zoals dat gaat bij klimaatkrissen - het eerste slachtoffer zal zijn.

Voor de volledigheid geeft Bierman eerst nog even mee dat het zomerbier van de Brasserie luistert naar de naam Chouffe Soleil en dat de Chouffe Bok 6666 een traditionele Herfstbok is naar Hollands model. Een specifiek lentebier hebben ze niet echt in de aanbieding maar misschien vinden de Chouffebrouwers net als Bierman dat de lente het meest overbodige seizoen van de vier is met haar gênante samenraapsel van onvervulde beloften, de leugen van de eeuwige jeugd en vooral die  verwarrende mix van romantiek en voortplanting waar niemand wat mee kan aanvangen. Of misschien moet gewoon de Chouffe Blanche dat seizoensvormige gat opvullen met een verwijzing naar bergwandelingen, skivakanties en ander vermoeiend vertier.

 Het zijn allemaal wat uitgesponnen overwegingen die Bierman uiteindelijk brengt bij de kern van de zaak: de N’ice Chouffe, het winterbier van de Brasserie. Kwalitatief is dit bier duidelijk van een hogere orde dan haar zusters met een stevige basis van alcohol en een genereuze gift van vorstbestendige kruiden die de aders opentrekken en het bloed wat sneller doen stromen. Zelf beveelt de brouwerij aan om het bier te drinken tussen half oktober en half februari, maar voor wie net als Bierman de lente liever overslaat lijkt het beter om op een mooie vroege meiavond - als de wind keert en mist gaat liggen en net achter de kim de volheid der dingen lonkt - om dan gewoon de N’ice Chouffe weer even te laten staan en de eerste Chouffe Soleil van de zomer uit te schenken. Moge onze jaren talrijk zijn en onze winters steeds lang en koud!