Vorige week bracht iemand een bak pilaarbijter voor bierman; om samen op te drinken. Niet zomaar iemand natuurlijk. Wie een bak pilaarbijter meebrengt kan niet anders dan een goede vriend van bierman zijn. “Hier bierman”, sprak deze goede professor (dat was zijn beroep) onderwijl de bak met een redelijk luide plof op onze tegels neerzettend, “hier een bak Pilaarbijter. Laten we er meteen één drinken (waarmee hij één per persoon bedoelde)”. Pilaarbijter, dacht bierman bij zichzelf, komt dat tegen en omdat het toch al na de middag was dronk hij meteen zijn deel mee. Goede vrienden zijn tenslotte zeldzaam en vragen onderhoud.
In het najaar van 2005 organiseerde bierman een tweedaags seminarie rond de parochies in Vlaanderen in de Oude Abdij van Drongen met daarbij een delegatie van beleidsmensen vanuit elk Vlaams bisdom aanwezig. Bierman weet redelijk zeker dat kort daarvoor in zowat alle media de Pilaarbijter werd voorgesteld als officieel bier van het bisdom Brugge en dat de beleidsmens die daarmee de media haalde ook op de tweedaagse was. Een directe vraag van bierman – die dus niet in functie was - leverde bij die gelegenheid enkel een mysterieuze glimlach op. Op het einde van het (overigens erg vruchtbare) seminarie evenwel dronken de beleidsmens en bierman samen een pilaarbijter (waarmee bierman elk één bedoeld) en het mysterie van de glimlach was verklaard. U kan dit experiment ook thuis proberen. Daarmee is de Pilaarbijter dus al een kleine vijf jaar op de markt en drinkt bierman er regelmatig één (dat wil zeggen elk één) in gezelschap op de gezondheid van ons meest katholieke bisdom.
Het bier zelf heeft een stevige en vrij witte schuimkraag met bruisende gistplekken om te tonen dat het om een levend bier gaat. Een mooie grijsbruine kleur, zware pareling, milde smaak met gemiddelde alchoholtoets. Het is eigenlijk een compleet bier dat vooral ’s avonds tot zijn recht komt. Een Pilaarbijter is vooral een stevig argument om nog iets langer op het terras te blijven zitten ook al begint het frisjes te worden en willen de vrienden of collega’s naar huis. In die zin drinkt bierman de Pilaarbijter vaak om de boel af te sluiten: Als de avond gedaan is en de tafels in het café leeg zijn, als het weekend gaat beginnen en de collega’s beginnen door te gaan, als het weekend gedaan is en de tuin eindelijk proper ligt, als iedereen naar huis gaat na het trouwfeest, als de barbecue al bijna koud is en alleen in de verte nog wat rosse gloed van de zon te zien is, als de kinderen slapen, de vrouw de Flair leest en het raam nog open staat, … De brouwerij Bavik in Bavikhove deelgemeente van Harelbeke, brouwt ook nog Petrus, Ezel, Wittekerke, Bavik Pils en sinds kort ook Kwaremont Blond.
Pilaarbijter. Iemand die zich vastbijt in een pilaar – misschien om heiliger te worden dan de paus – maar zeker ook tegen de eenzaamheid en het vergeten. Nog één drinken om niet te vergeten en niet vergeten te worden. Waarmee bierman ten overvloede wil zeggen: nog elk één.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten