Enige tijd geleden trakteerde Bierman zichzelf op een geschenkverpakking van brouwerij Gruut, in de terechte veronderstelling dat Bierman’s vrienden zelf niet op dit nochtans verlichte idee zouden komen. Volgens de didactische vierkleurenfolder die bij deze kartonnen toeristenval zat, brouwden de Middeleeuwers (in plaats van met hop) blijkbaar hun bier met een gelijknamig kruidenmengsel dat langzaam tussen de plooien van de tijd is. Gelijknamig natuurlijk in de brede betekenis van het woord, want Gruit wordt in Groot Gent uitgesproken als Gruut, maar een kniesoor die daarover valt. Volgens het almachtige Wikipedia (dank, o grote online encyclopedie die actueel wordt gehouden door hoog opgeleide blanke vereenzaamde mannen met veel zelfvertrouwen) is de samenstelling van Gruit streekafhankelijk en werd pas in de loop van de 14e eeuw hop als basisingrediënt van het mengsel opgenomen vanwege haar bitterheid en antisceptische eigenschappen. De belangrijkste ingrediënten zijn verder nog rozemarijn, gagel (of gedroogde bloemen van gagel), salie, duizendblad en laurierbessen.
Brouwerij Gruut profileert zichzelf als Gentse stadsbrouwerij en dat is gezien haar geografische locatie zondermeer correct. Verder beweren de brouwers van zichzelf dat ze een uniek bier maken omwille van het feit dat ze een bestaande samenstelling van Gruit uit uit 1407 gebruiken. Bij deze laatste bewering ging bij Bierman toch een klein belletje rinkelen. In de eerste plaats omdat Middeleeuwers bekend staan als notoir onnauwkeurige mensen die vooral werken met eenheden als een "schep" of een "handvol", maar ten tweede ook omdat een kleine brouwerij aan de oevers van de Liereman in Oud-Turnhout, reeds enkele jaren voor brouwerij Gruut de wereld veroverde, begonnen was met het brouwen van een smakelijk Biobier dat luisterde naar de naam Gageleer. Dit bier word gebrouwen op basis van … u raadt het nooit … Gagel en Hop. Tot zover dus de unique selling proposition van brouwerij Gruut.
Voor de volledigheid smijt Bierman hier ook nog een samenvatting van Gagel op Wikipedia (dank, o grote enz…) tussen. Kennis die u op de volgende bierproefavond ongetwijfeld heel wat bewonderende blikken zal opleveren. Ten overvloede indien u een hoog opgeleide blanke vereenzaamde man bent met veel zelfvertrouwen.
“Wilde Gagel is een struik die voorkomt op natte, zure, venige grond op heidevelden, in moerasbossen en laagveenmoerassen. De aromatische bladeren van de plant smaken bitter. Gagel bloeit in april en mei. De struik werd zowel beschouwd als een medicinale plant of als een toverplant en werd bijvoorbeeld bij kiespijn toegepast. De struik is ook insectenwerend. Daarnaast wordt de plant toegepast bij het leerlooien en de gele bloemknoppen als verfstof gebruikt. Ook wordt de struik vanwege de bitterstof in de bladeren in plaats van hop gebruikt bij het brouwen van het Duitse Grutbier, dat daardoor langer houdbaar is. In Denemarken worden de twijgen gebruikt bij het bereiden van de zachte gagel-jenever (Porsesnaps). De gagelstruik is het symbool van de natuur- en milieuvereniging "De Gagel" actief in Balen en Mol - België.”
Brouwerij Gruut brouwt bieren die stevige hopbitterheid inruilen voor een afgewerkt boeket van zachte smaken. In hun aanbod zit een Blond ongefilterd bier dat vrolijk en licht wegdrinkt, een Amber in Engelse stijl, een bruin bier van 8%, een interpretatie van een duivels bier (inferno) en een zeer smakelijk witbier. Vooral in het Witbier komt de typische smaak van de Gruit zeer goed tot haar recht.
Naast een heerlijk bier is Gruut ook een mooi bier dat duidelijk zorg heeft besteed aan degelijke marketing. De bieren zijn origineel en meer dan de moeite waard, maar om heel eerlijk te zijn, voor Bierman is de Gageleer op dit moment nog steeds de lekkerste vertegenwoordiger van deze eeuwenoude brouwstijl.
1 opmerking:
Een tip vanuit Holland: in Haarlem brouwt brouwerij Jopen een zeer smakelijk bier met gruit: Jopen Koyt. Zeer de moeite waard!
Overigens heeft ook Palm z'n eigen bier met gruit erin, namelijk de Steenbrugge Wit.
Een reactie posten