Bierman op de Biomarkt met 5 verschillende Biobieren

10 Maart 2014 - Hof Van Liere - Prinsstraat 13 Antwerpen

Zoals u ongetwijfeld al meermaals verteld werd, hoogeerwaarde lezer (het mag met enig gevoel voor overdrijving zelfs een ietwat vervelende litanie beginnen heten), vormt bier een van de meest natuurlijke en edele dranken die er bestaan. In Duitsland bestaan er weliswaar sinds de onzuivere middeleeuwen een expliciet verbod om iets anders dan water en graan, gist en hop in bier te verwerken, maar dat is tegenwoordig overbodig. Het in het algemeen gewoon erg moeilijk om iets anders dan water, graan, gist en hop in bier te verwerken zonder de smaak te verpesten en de Duitsers hebben regels gemaakt voor dingen die eigenlijk vanzelfsprekend zouden moeten zijn.

In ons eigenste Bierland, waar nog iets meer is toegelaten, gebruiken brouwers bij gelegenheid wel eens een handvol kruiden of wat honing in hun brouwsels en is bovendien ook vooral de variant met krieken populair. Toch zijn ook deze ingrepen zo traditioneel dat ze amper van de platgetreden paden afwijken. Brouwen betekent met eenvoudige middelen en eerlijke ingrediënten buitengewone resultaten behalen. Wie het te ver gaat zoeken brouwt maar al te vaak dure middelmaat. En wie bewaarmiddelen en smaakstoffen toevoegt, brouwt natuurlijk brol (nietwaar Hertog Jan Grand Prestige?).

Naast de natuurlijke zuiverheid van bier, is het evenwel ook mogelijk om bier te brouwen met biologisch geteelde grondstoffen waardoor als het ware het summum van eerlijk gerstenat ontstaat. Of misschien ook wel de drank die zo zuiver is als gedestilleerd water, maar met meer smaak en véél gezonder. Omdat Bierman evenwel niet wil tussenkomen in de het oeverloze geredetwist tussen zijn trouwe acolieten en die typische mensen die Bierman nooit gelijk willen geven omdat ze jaloers zijn op zijn succes en omdat ze zelf geen treffelijke volzin bij elkaar kunnen harken als Maurice Maeterlinck zaliger gedachtenis hem in hun oor zit voor te fluisteren, nodigt hij bij deze gewoon iedereen uit om proefondervindelijk een oordeel te komen vellen.

Op maandag 10 maart staat Bierman met een selectie aan oerzuiver Biobier op de UA Biomarkt in het Hof Van Liere (CST - ongeveer van 11 tot 15u). Wie graag eens een van deze biobieren wil proberen moet zeker eens langskomen. In de aanbieding staan voor de gelegenheid:

Twee monumentale klassiekers: De Quintine Bio Organic en de Gageleer

Twee unieke bieren op basis van Stevia: Nog Eentje Licht en Nog Eentje Donker (www.stepa.be/beer). En tenslotte de trots van de Wereldwinkel: Bolivar Bruin.

Donum Ignis Zoem Zoem

Doorheen de jaren is de naam Bierman langzaam uitgegroeid tot een internationaal gewaardeerd monument dat onverdeeld wordt bewonderd en vereerd door iedereen die van ver of dichtbij iets met bier te maken heeft. Grote brouwerij sturen hem fanmail en dikbetaalde managers staan in rijen voor zijn tafeltje in Café Spleen op de blauwe dokken om een half woord met hem te kunnen wisselen. Geheel terecht natuurlijk. Bierman weet nu eenmaal als geen ander wat er in een waar bierhart omgaat. Indien morgen de mondiale Apocalyps uitbreekt staat Bierman dan ook bovenaan de lijst van mensen die kost wat kost veilig de geheime NATO-schuilkelders onder de Kemmelberg moet bereiken, teneinde de schrale restanten van de mensheid ook in toekomstige generaties over bier te kunnen blijven vertellen. En wie weet, gaan ooit de verhalen van Bierman nog intergalactisch.

Maar “sterk, intelligent en bescheiden” is steeds het motto geweest van Bierman en dus stijgen welverdiende lof en eer zeker en geheel niet naar zijn hoofd. Bierman beperkt zich niet tot gesprekken met grote merken en gestelde lichamen, maar is graag en vaak bereid om alles wat van ver of dichtbij met bier te maken heeft tot zich te nemen. In een land waar de microbrouwerijen als paddenstoelen uit de grond schieten is dat voorwaar geen eenvoudige opgave.

Zo bleek bijvoorbeeld dat van de ene dag op de andere in Sinaai een nieuwe ambachtelijke microbrouwerij gegroeid staat die luistert naar de poëtische naam Donum Ignis. Wat dat betekent mag Bart De Wever weten. Ze brouwen er NOORDerbier (blond, vier verschillende mout en evenveel hopsoorten) en ZUIDerbier (bruin).  Beide bieren koesteren een mooie vrouw op het etiket, de haren los in de respectievelijke noorder- dan wel zuiderwind, waardoor voor de argeloze consument het eindresultaat op meer dan één manier aangenaam wordt.

Even interessant is het feit dat het derde bier van deze kleine maar vurige brouwerij meteen een honingbier is. Na vele jaren het veld vrijwel volledig voor zich alleen te hebben gehad, krijgt het onovertroffen duo Barbar en Bieken langzaam meer en meer concurrentie. Vooral kleine brouwerijen durven tegenwoordig met een nieuw honingbier uitpakken. Zou honingbier, na kriek, Stout en Citrahop de volgende trend worden in Bierland? In de oude tijden stond Mede, bier waarin honing werd meegebrouwen alvast bekend als een ware  godendrank en dat was, naar Biermans intergalactisch gesanctioneerde mening, volledig terecht. Er zit bovendien meer dan voldoende potentieel in en past naadloos in de toenemende hang naar eerlijke en zuivere ingrediënten, bij voorkeur van biologische teelt of oorsprong. Een meer zoet en onverdacht ingrediënt dan honing is in de vrije natuur niet te vinden en zeker niet toevallig maakt de brouwmeester reclame met de fijne opmerking dat het zijn bieren vrij zijn van schuimstabilisatoren, bewaarmiddelen en sulfiet. Na de ronduit  gruwelijke ervaring met de Hertog Jan Grand Prestige begrijpt Bierman beter dan ooit hoeveel dit voor een bier kan betekenen.

In tegenstelling tot de bestaande interpretaties van honingbier, streefde de brouwer van Zoem Zoem bewust naar een wat mindere zoetheid van het bier, Hij slaagt er wonderbaarlijk goed in om een origineel en smakelijk bier af te leveren, maar daarbij gaat toch ook iets van de aantrekkelijke honingsmaak verloren die Bierman verwachtte terug te vinden. Nu ja, het leven is keuzes maken en deze keuze is zeker de moeite waard om bij gelegenheid – een warme zomerdag in juni - eens uit te proberen. 

Weeral WestVleteren

Na de verplichte winterstop neemt Bierman met veel genoegen het keyboard weer ter hand om zin en onzin over bier bij elkaar te harken. Niet dat hij veel te klagen heeft, tenslotte waren de studenten veel slechter af met een examenreeks die toch altijd voor de nodige spanningen zorgt. Bierman hoopt uit de grond van zijn hart dat het voor iedereen min of meer in orde is gekomen.

Terwijl de rest van de wereld nog wacht op de Krokusvakantie om goedkope pils te gaan hijsen in een Oostenrijkse berghut, hebben de studenten de afgelopen week bij wijze van compensatie al wat vakantie kunnen nemen. Tenzij ze natuurlijk voorbeeldig aan de eerste paragraaf van het eerste hoofdstuk van een of andere thesis, scriptie, paper of case-study hebben gewerkt. Ook voor een student bestaat het leven uit keuzes maken.

In Bierland is de afgelopen maand overigens erg veel in beweging gekomen en op het juiste moment zal Bierman hierover de komende weken nog wel iets intelligents te zeggen hebben. Maar het meest plezante bericht kwam vorige week toch weeral van de allombekende website Ratebier-dot-whatever die erin slaagden om voor de vierde keer de WestVleteren 12 tot beste bier van het universum te kiezen. Het idee is natuurlijk even briljant als eenvoudig. De mens is een gewoontebeest en dus is het niet meer dan logisch om  - in plaats van origneel of creatief te zijn of wat met de tijd mee te gaan – gewoon ieder jaar hetzelfde mytische bier, begeleid door dezelfde selectie van lovende woorden te bespreken. De tijdloze top 100 blijkt niet aan een bepaald medium gebonden te zijn. Het gezwoeg van Bierman om iedere week iets nieuws over bier te bedenken, krijgt er zowaar iets potsierlijks bij en de Westvleteren zelf begint langzaam de Jupiler te worden van de zich beter voelende bierkenner: meer een gewoonte dan een vreugde in het glas.

Zonder twijfel zullen ook de paters van Westvleteren weer met hun ogen gerold hebben toen ze de blijde boodschap vernamen dat het boze oog van de media nog maar eens een jaar langer op hun afgelegen toevluchtsoord zal blijven rusten.  “Van de Biertouristen verlos ons heer” zo luidt al jaren hun gebed, terwijl hun leven van Ora et Labora, gebed en werk, ongevraagd verrijkt wordt met een eindeloze stoet overzeese, biergekke kwistenbiels die hun uitstap naar Flanders Fields combineren met een trappist bij de paterkes. Maar misschien had Bierman deze tekst vorig jaar al geschreven en plaatst hij hem gewoon terug online.

Overigens kreeg Café de Kulminator geheel terecht de titel van beste biercafé ter wereld. Volgens de geruchten heeft het stamcafé van de Objectieve Bierproevers meer dan 800 bieren op fles, wat natuurlijk fantastisch is, maar steeds het gevaar inhoudt dat bepaalde soorten wat minder gedronken worden en dus wat te lang blijven liggen. Zeker voor de stevig gehopte bieren, die best jong gedronken worden, is het geen slecht idee om voor het bestellen even de botteldatum na te vragen. In het beste biercafé ter wereld moet dat kunnen.

Wie het voorrecht geniet in Antwerpen op kot te zitten, te wonen of gewoon te passeren weet dus wat hem te doen staat: alles behalve een Westvleteren gaan drinken in de Kulminator of als het daar vol zit in ’t Waagstuk of het Antwaerps Bierhuizeken natuurlijk.