Westmalle

Zonder enige overdrijving en geheel gebaseerd op kwalitatief sociologisch onderzoek, durft Bierman te stellen de bierinflatie van de afgelopen jaren niet enkel heeft toegeslagen op de seculiere markt, maar zich zonder onderbreking ook uitstrekt tot de religieuze wereld. Vrijwel elk zichzelf respecterende abdij, klooster of orde brengt minstens één, al dan niet zelfgemaakt, bier op de markt brengt. Zelfs de Cisterciënzers van de strikte observantie – die doorgaans niet bekend staan om hun mercantiele geest - stapten enthousiast mee in deze logica, waardoor het aantal bieren dat zich trappist mag noemen recent schier verdubbeld werd. Vandaar dat Bierman vanaf heden genoodzaakt is om naast het “Authentic Trappist Label” dat de paters zelf hebben uitgevonden om hun merk te beschermen, een eigen label te ontwikkelen teneinde het onderscheid te kunnen maken tussen echte Trappist en nieuwerwets Trappistenbier.

In het hoofd van Bierman krijgen Orval, Rochefort, Westmalle en – ach ja, waarom ook niet -Westvleteren het kwaliteitslabel “Grote Moeder Trappist (GMT)”. Al de rest, voor zover Bierman nog kan volgen gaat het om Chimay, Achel, LaTrappe, Engelszell, Spencer, Zundert en Mont des Cats, staat vanaf heden in Biermans gedachten geboekstaaft als “Kleine Broeder Trappist (KBT)”.  Vreemd genoeg leert deze volstrekt arbitraire tweedeling meteen dat één van deze GMT’s nog nooit door Bierman nader onderzocht werd. Om een of andere reden is Bierman er nooit toe gekomen om iets samenhangends over Westmalle bij elkaar te schrijven. Bij deze een eerste aanzet:

De Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle is een groot bakstenen complex in kempische zandgrond, ergens tussen de Metropool Antwerpen en een aantal nog niet volledig ontwikkelde Germaanse volksstammen in. Het spirituele leven in de abdij verloopt zeer sereen en regelmatig, maar rondom de Abdij is de druk van verkeer, verstedelijking en toerisme wel degelijk voelbaar. Omdat Westmalle gebrouwen wordt in functie van de vraag, neemt de brouwerij heel wat plaats is. Net als bij de andere trappistenabdijen is er grote taverne aan het begin van de oprijlaan waar het bier kan gedronken worden. Het verhaal dat er een rechtstreekse leiding van de brouwerij naar deze afspanning zou lopen is helaas slechts een legende.

Westmalle is het Trappisten-oerbier waaruit alle andere moderne bieren zijn afgeleid. De Dubbel heeft een diep paarse gloed die in de Kerk doorgaans gereserveerd wordt voor Vasten en begrafenissen. Het bier heeft een eerder laag alcoholgehalte van 6,5%, waardoor mout en kandij goed tot hun recht komen. De Tripel deelt dezelfde typische gistsoort met de dubbel, alsmede het opmerkelijke feit dat geen geperste hop of hopsiroop wordt gebruikt, enkel de volledige hopbellen. Voor bierkenner Michael Jackson zaliger gedachtenis, was de Tripel met zijn typische banaan- en citrussmaak, één van de beste bieren ter wereld. Voor Bierman staat de zondermeer iconische Dubbel bovenaan. Omdat de beide bieren al zo lang meegaan en zo vaak gekopieerd werden, lijken ze tegenover de andere GMT’s weinig origineel te zijn. Het tegendeel is waar.

Er bestaat ook een eenvoudige Westmalle Extra, een licht bier voor bij de maaltijd, dat enkel in de abdij te verkrijgen is.