Zelfs
in een land waar een onwaarschijnlijk grote dichtheid aan hooggegiste
biermerken meer vanzelfsprekend zijn dan pakweg zwaartekracht en
valversnelling, een land waar op een doordeweekse dag meer biermerken geboren
kunnen worden dan een zeug biggen kan jongen, een land waar kinderen op school
de belangrijkste brouwerijen van de tien provincies leren in plaats van de
hoofdsteden van de wereld, een land waar … enfin u begrijpt geachte lezer
ongetwijfeld de teneur van bovenstaande - zelfs in dit soort bierland, wordt de
naam van Bush bier steeds met een bovengemiddeld respect uitgesproken.
Bush
ontstond in de jaren dertig van vorige eeuw als een typisch amberkleurig bier
in Engelse stijl. Na de eerste wereldoorlog keerde de wereld zich af van alles
wat Duits was en daar viel vanzelfsprekend ook het Teutoonse gerstenat onder. En
op dat moment moest de echte grote wereldbrand zelfs nog komen. De brouwers van
Dubuisson vertaalden hun familienaam naar het Engels en schonken de wereld niet
enkel een smakelijke Pale Ale, maar bovendien ook een interpretatie van deze
biersoort met een massieve 12 procent alcohol. Het resultaat is alvast niet
enkel een wonder van brouwtechniek en vakkennis (en een extreem sterke giststam
die in leven blijft bij hoge alcoholpercentages), maar vooral een bier dat ten
alle tijden met de nodige omzichtigheid en eerbied behandeld dient te worden.
Bushbeer vormt op veel manieren een mijlpaal in de nationale brouwgeschiedenis.
De
wortels van Brouwerij Dubuisson, waar Bush wordt gebrouwen, gaan terug tot in
de 18e eeuw en de makers van het bier spelen de kaart van de
authenticiteit nadrukkelijk uit. Enkele van de oude gebouwen van de brouwerij
worden nog steeds gebruikt, terwijl er in de afgelopen 7 jaar 15 miljoen euro
werd geïnvesteerd in nieuw materiaal. De productie, die net als bij vrijwel
elke brouwerij voor 75 procent naar export gaat, verviervoudigde sinds het
begin van de eeuw.
Meest
achterlijke voetnoot in de geschiedenis van de brouwerij is natuurlijk het feit
dat A-Busch de grote Amerikaanse brouwer van een wat zielig smakende rijstpils in
Duitse stijl erin slaagde om de Belgische variant te laten verbieden. Vandaar
dat in de meeste landen van de wereld sinds 2004 Bush als Scaldis door het leven gaat, ondanks
een letter verschil en pakweg 80 jaar meer geschiedenis en smaak … en stijl. Maar
de Amerikaanse Bush heeft in het voorbijgaan heel wat meer gesloopt dan enkel
een Belgisch Biermerk, dus misschien is ons land er nog goedkoop vanaf gekomen.
De
Henegouwse brouwers van Dubuisson brouwen twee massieve variaties van hun
indrukwekkende Bushbier: Bush Blonde en Bush de Noël. De microbrouwerij van
Cuvée des Trolls, die eigendom is van Dubuisson, brouwt eigenlijk een
interpretatie van de klassieke Bush met een wat meer hanteerbaar
alcoholpercentage. Al sinds 2000 varieert Dubuisson, niet in de laatste plaats
uit een verlangen naar creativiteit, met bieren die rusten op eiken foeders. in
tempore non suspecto, zo heet dat dan of naar hedendaagse trend: they did it
before it was cool. De vruchten van dit experimenteren zijn respectievelijk de
Bush Prestige, Bush de Nuits en uiteindelijk sinds dit jaar de Bush de Charmes.
Dit
laatste bier is eigenlijk een Bush Blonde die vier maanden mag lageren in
Franse foeders waarop recent witte Bourgognewijn rustte. Daarna volgt er nog
een hergisting op fles tot de gebruikelijke 10,5 volumeprocent. Het resultaat
van deze niet onaanzienlijke inspanningen is zondermeer verheffend. De Bush de
Charme is uitgegroeid tot een charmant bier dat in geur en smaak stevig
verwijst naar witte wijn zonder zijn bierwortels te verloochenen. Wie een fles
van dit bier te pakken krijgt zal stomverbaasd staan over wat welke
fantastische dingen er allemaal mogelijk is binnen de grenzen van het brouwen.
1 opmerking:
Niet enkel het Belgische Scaldis, maar ook het Tsjechische Czechvar!?
Een reactie posten