Wat zijn de vijf beste bieren van dit land – en bij uitbreiding de hele wereld natuurlijk? Nu bierman er zijn fijn parelende gedachten laat overgaan, is het overigens weinig waarschijnlijk dat er op andere planeten in het universum graan, hop en gist zouden bestaan en dat er intelligente aliens met opponerende duimen daar ook nog bier van weten te maken. Kan hun metabolisme wel alcohol verwerken zo vraagt bierman zich nu niet geheel ten onrechte af of kunnen ze iets anders dan alcohol verzetten? Ik voel dat ik afdwaal of toch minsten badineer.
5
Dichter bij huis is het vijfde beste bier in het door God geschapen universum zondermeer Deus. De fijne brouwwijze van dit bier en vooral de nagisting volgens dezelfde methode als champagne, maken van Deus een pareling van plezier. Iets om in kleine glaasjes van te nippen om een boeketje gember op de lippen en madeliefjes in de neus te krijgen. Er zit overigens helemaal geen gember in Deus, enkel zuivere ingrediënten die complexe smaken opleveren. Helaas is het vijfde beste bier in de wereld meteen ook het duurste in het universum. Het arbeidsintensieve brouwproces zal hier wel niet vreemd aan zijn.
4
Eerder liet Bierman zich al lyrisch uit over Rochefort 10. Deze zwaarste telg van de Rochefort-familie is een stroperige hoestsiroop met dubbel zoveel ingrediënten / dichtheid als een gewone pils, een massieve 11,5 % alcohol, een stevige kleverige body en een volmondige bijna medicinale smaak die de mens vanbinnen verwarmt. Op dit bijna zwarte bier past een dikke witte schuimkraag die als behangerslijm aan het glas plakt. Dit bier is de ware zin van het woord een meesterwerk. Op koude winteravonden als de wind aan het raam fluit is de Rochefort een onovertroffen troost voor de hele mens.
3
Het is onmogelijk om bij Duvel niet kort door de bocht te gaan. Er valt teveel over te zeggen en bierman heeft dit bij gelegenheid ook al gedaan. Maar dit bier is altijd en overal af. De grote verdienste van Duvel is, dat het zonder compromissen wordt gebrouwen, in alle opzichten evenwichtig is en toch een eigen karakter heeft, in ieder café in België en ver daarbuiten wordt verkocht en toch overal en altijd hetzelfde smaakt. Duvel verdient zijn derde plaats omdat het zuiver, lekker en betrouwbaar is. In het leven zijn deze kwaliteiten zeldzaam.
2
Een beetje bierkenner, zo die nog niet de drager van deze tekst besprenkeld heeft met gedestilleerde Bush en in brand heeft gestoken, vraagt zich af waarop Bierman Rodenbach boven de Rodenbach Grand Cru plaatst. De Grand Cru is natuurlijk het zuivere oude Roeselaarse bier gerijpt op eiken vaten. De gewone Rodenbach is een uiterst vakkundige mengeling van oud en jong bier en wordt op grotere schaal afgevuld en gedronken. Maar bovenal smaakt de gewone Rodenbach zoals het bier bedoeld is, met nadrukkelijke zuurtoets die kenmerkend is voor de oud bruine en oud rode traditionele bieren van Oost- en West Vlaanderen in combinatie met een stevige oude eiken body. De knullige retroflesjes waar Rodenbach ondanks restyling maar niet van af raakt verwijzen nog naar de crisisjaren van de vorige eeuw, waar vaders werkten en moeders thuis bleven. Die nostalgische toets die ook in het bier zelf zit maakt van Rodenbach het kleinste grote bier dat er bestaat.
1
Vorig weekend was bierman in de abdij van Orval. Naast stilte en rust, de gezangen van de Paters en de machtige natuur, heeft bierman daar een Orval gedronken en meer dan een uur gepraat over dit bier. Dit is een bier waarover je niet uitgesproken raakt. Een flesje orval zou in goud verpakt moeten worden, in een kluis gezet en een keer per jaar – bij voorkeur op een feestdag – moeten getoond worden aan familie, vrienden en bewonderaars. De gouden valei zit in de kleur van dit bier, de helder pareling, de hapklare schuimkraag, de hoppige sprankel in de neus, de zachte body als van een vrouw, het buidelflesje en het kelkvormige glas en het ontbreken van verzadigende zoetigheid zodat elke slok de dorst in iedere mens tot op de bodem kan laven. Deze dingen maken het leven waard: de liefde, de camera die boven het dorpje stijgt in “once upon a time in the west”, de landing in Normandië in “Medal of Honour”, de beschrijving van eindeloze Russische sparrenbossen in de verhalen van Toergenjev, de jagers in de sneeuw van Breughel, Orval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten