De herfst is weer in het land. Voor sommigen het uitgelezen moment om – tussen twee verkoudheden door - de stoof aan te steken, mutsen te breien of kastanjes te poffen. Ook Bierman doet in de herfst wel eens wat herfstige dingen zoals gaan wandelen in een bos of natuurgebied om aldaar de frisse lucht op te kunnen snuiven. Als dat natuurgebied daarbij toevallig ook nog een eigen bier heeft dan kan bierman alvast niet klagen over het vallen van de blaadjes.
De Gageleer is een riviertje dat door het natuurgebied De Liereman stroomt in het Kempense Oud-Turnhout. De naam van dit riviertje verwijst naar de Gagelplant: een lage struik die in de voedselarme moerassen (heide) van de Kempen groeit. Deze plant leverde in de Middeleeuwen het hoofdbestanddeel van Gruut waarmee toen bier gekruid werd en langer bewaard kon worden. Later werd Gruut overal vervangen door de typisch bittere smaak van hop.
Natuurmensen brouwen natuurlijk biobier. En dus werd een locale thuisbrouwer gevraagd om een recept op punt te stellen en werd de Proefbrouwerij van Lochristi aangesproken om een Gageleer volgens dit retro recept te brouwen (maar dan wel met hop én Gagel). Het resultaat mag er overigens zeker zijn. Driewerf hoera voor iemand die dit recept met beperkte middelen en na zijn uren op punt heeft weten te stellen. De Gageleer wordt gedragen door een voor de hand liggende mout- en alcoholsmaak (7,5%), maar daarbij hoort nadrukkelijk een stevige en lekkere kruidensmaak waar bierman niet meteen één etiket op kan plakken. Lekker is het wel en zeker uniek in zijn soort. Net als bierman dacht dat hij alles al had meegemaakt in bierland, slaagt één of andere Belgische brouwer er toch weer in om een uniek bier te maken. En daarmee is weeral bewezen dat nieuwe bieren niet altijd kopieën van abdijbieren moeten zijn. Die mode is nu toch echt wel op zijn einde aan het lopen.
Overigens: alleen al voor het etiket van een Gageleer zou bierman er één drinken. De inspiratie hiervoor was volgens de brouwer zelf Heavy Metal, maar bierman herkent er eigenlijk vooral Two Worlds of Dragon Age in om maar eens twee computergames te noemen. En daarbij is bierman bij de essentie van een meesterwerkje als Gageleer. Door natuur en Heavy Metal te combineren, Hop en Gagel, thuisbrouwer en proefbrouwer, … door af te wijken van de platgetreden paden (hoewel dit in volledig harnas midden in een moeras zoals op het etiket wel minder aangewezen is) ontstaat iets dat meer is dan de som van de delen. Lang leve de Heavy Metal Natuurmens.
De Gageleer is een riviertje dat door het natuurgebied De Liereman stroomt in het Kempense Oud-Turnhout. De naam van dit riviertje verwijst naar de Gagelplant: een lage struik die in de voedselarme moerassen (heide) van de Kempen groeit. Deze plant leverde in de Middeleeuwen het hoofdbestanddeel van Gruut waarmee toen bier gekruid werd en langer bewaard kon worden. Later werd Gruut overal vervangen door de typisch bittere smaak van hop.
Natuurmensen brouwen natuurlijk biobier. En dus werd een locale thuisbrouwer gevraagd om een recept op punt te stellen en werd de Proefbrouwerij van Lochristi aangesproken om een Gageleer volgens dit retro recept te brouwen (maar dan wel met hop én Gagel). Het resultaat mag er overigens zeker zijn. Driewerf hoera voor iemand die dit recept met beperkte middelen en na zijn uren op punt heeft weten te stellen. De Gageleer wordt gedragen door een voor de hand liggende mout- en alcoholsmaak (7,5%), maar daarbij hoort nadrukkelijk een stevige en lekkere kruidensmaak waar bierman niet meteen één etiket op kan plakken. Lekker is het wel en zeker uniek in zijn soort. Net als bierman dacht dat hij alles al had meegemaakt in bierland, slaagt één of andere Belgische brouwer er toch weer in om een uniek bier te maken. En daarmee is weeral bewezen dat nieuwe bieren niet altijd kopieën van abdijbieren moeten zijn. Die mode is nu toch echt wel op zijn einde aan het lopen.
Overigens: alleen al voor het etiket van een Gageleer zou bierman er één drinken. De inspiratie hiervoor was volgens de brouwer zelf Heavy Metal, maar bierman herkent er eigenlijk vooral Two Worlds of Dragon Age in om maar eens twee computergames te noemen. En daarbij is bierman bij de essentie van een meesterwerkje als Gageleer. Door natuur en Heavy Metal te combineren, Hop en Gagel, thuisbrouwer en proefbrouwer, … door af te wijken van de platgetreden paden (hoewel dit in volledig harnas midden in een moeras zoals op het etiket wel minder aangewezen is) ontstaat iets dat meer is dan de som van de delen. Lang leve de Heavy Metal Natuurmens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten