Rodenbach

Naast Abundantia, de club van de Duveldrinkers, zijn we aan onze universiteit gezegend met de Rodenbach, drinkers van het gelijknamige Vlaamse kwaliteitsbier. Dat Rodenbach alles met Roeselare te maken heeft, is parate kennis, maar bierman heeft het zelf even moeten opzoeken dat Alexander Rodenbach, een politicus was die ijverde voor de Belgische onafhankelijkheid. Met de aankoop in 1820 van de Sint-Jorisbrouwerij was deze Alexander meteen ook de grondlegger van de huidige brouwerij. Albrecht Rodenbach, ook lid van de familie, is de – veel te jong gestorven - Nederlandstalige dichter-schrijver en voorvechter van de Vlaamse zaak die zijn standbeeld kreeg in Roeselare. In 1925 verdwenen de Rodebach’s uit de brouwerij. Tot 1974 had Rodenbach een eigen mouterij. In 1998 werd de brouwerij overgenomen door de Palm-groep die meteen een aantal hervormingen doorvoerde.

Rodenbach is bij uitstek het boegbeeld van de West-Vlaamse rode bieren, die gezien hun kleur en de complexe brouwtechnieken, ook wel Vlaamse Bourgognes genoemd worden. De Rodenbach klassiek bestaat uit een mengeling van 75% jong bier (vijf weken rijping in stalen tanks waarbij een tweede gisting ontstaat met een ruwe – wrange -melzuursmaak tot gevolg) en 25% oude Rodenbach. Deze oude Rodenbach kent iets meer densiteit en rijpt eerst acht weken in stalen tanks. Daarna volgt echter een derde unieke gisting op eiken vaten van minstens 18 maanden waarbij complexe en zachte aroma’s in het bier komen. Dankzij de combinatie van hoge gisting in stalen tank en de eerder wilde gisting in eiken vaten, is Rodenbach (naast Orval) het typevoorbeeld van een bier van Gemengde Gisting. Om tegemoet te komen aan de smaak van de gemiddelde zoetgebekte drinker wordt de laatste jaren de eerste gisting verkort.

Rodenbach is een erg authentiek bier, zoetzuur en verfrissend. Er wordt beweerd dat de brouwerij meer vaten heeft dan Guinnes in Dublin. In de kelders staan alvast rijen en rijen vaten door twee kuipers full-time onderhouden. De oude Rodenbach wordt onversneden verkocht als Rodenbach Grand-Cru. Dit bier valt eerder moeilijk te verkrijgen, dus als je ergens de kans krijgt zeker eens proberen. Het is een meesterwerk dat door bierkenners over heel de wereld enorm gewaardeerd wordt. Helaas bestaat ook hier het gevaar van kwaliteitsverlies onder druk van commerciële belangen. Hopelijk geeft de brouwerij hier niet nog meer aan toe.

Voor de komst van de pils, was rood bier algemeen verspreid in West-Vlaanderen. Andere overblijvende bieren van dit type zijn Petrus, Paulus, Facon, Bacchus, Bellegems Bruin, Ichtegems Bruin, Bourgogne de Flandres en Duchesse De Bourgogne. Na de overname van Zulte door Alken-Maes verloor het Oost-Vlaamse Zulte veel van haar kwaliteit. Het verschil met het Oost – Vlaamse Oud Bruin – type is soms wel erg klein.

www.rodenbach.be en Michael Jackson, Grote Belgische bieren, Lannoo, 2006.