Een goede vriend van bierman bracht vandaag twee biertjes uit Londen mee: Green King Abbot Ale (1799) en Theakston Legendarey Ales (1827): Old Peculier. De eerste wordt omschreven als “… brewed longer to a unique recipe, which make it the full flavoured, smooth an ripe mature beer it is today. This irresistible beer has masses of fruit characters, a malty richness and a superb hop balance making it an exceptional drink.” De Old Peculier noemt zichzelf dan weer een “… full-bodied, rich, smooth tasting ale with a mysterious end distinctive flavour. De Real-Ale campagne begint daar blijkbaar op volle toeren te draaien (www.camra.org.uk).
Ander opmerkelijk nieuws in bierland: InBev is niet langer de grootste brouwersgroep ter wereld. Door de voortdurende overnames en globaliseringen blijkt dat SABMiller op dit de koppositie heeft overgenomen na de overname van Grolsch. SABMiller omvat nu een groep brouwers in 27 landen, weliswaar geen enkele in België. Het bedrijf is goed voor tweehonderd verschillende biermerken en een productie van 231 miljoen hectoliter bier. Dat komt overeen met een marktaandeel van 13,1%. De tweede in de stand – het amper nog Belgisch te noemen - InBev is goed voor 226 miljoen hl bier, een marktaandeel van 12,8%. Heineken werd na de overname van Scottish & Newcastle derde in de rangschikking met 164 miljoen hl en steekt zo Anheuser-Busch (150 miljoen hl) voorbij. Volgens de site van zythos groeide verder de biermarkt vorig jaar wereldwijd met bijna 5% tot 1,76 miljard hectoliter.
Voor bierman maakt het overigens allemaal niet zoveel uit. Elk van deze biergroepen heeft namelijk de ergerlijke gewoonte om de prijs van hun aandeel rechts bovenaan op de site te zetten. Op zich niets mis mee. Maar als de producent het bier enkel ziet als een middel om winst te maken, dan zal die ook kiezen voor een toegankelijke smaak voor de grote massa en voor snel doordrinkbare massaproducten waarbij de prijs van de grondstoffen zo laag mogelijk wordt gehouden. We moeten zeker niet terug naar de situatie van begin vorige eeuw, waar vaak onzuivere brouwsels (zowel qua gist als qua ingrediënten) bij dezelfde brouwer soms radicaal van elkaar verschillenden. Maar als het aan de grote biergroepen zou liggen, dan zou ieder café een standaard aanbod van drie platte bieren hebben. De aandeelhouders drinken wel champagne.
Veel Belgische brouwers weten heel goed waarom ze niet wensen overgenomen te worden door een grote biergroep: De kans dat hun brouwerij wordt opgedoekt en het merk elders wordt ondergebracht is reëel. De kans dat de smaak en samenstelling van hun bier vervlakt is reëel. De kans dat er een eenvoudige fruit- of lightversie van hun bier op de markt komt is reëel. De kans dat het bier uiteindelijk de nek wordt omgewrongen door een Braziliaanse yuppie is … Bovendien zijn anno 2008 de snelwegen naar massieve export – ook los van de multinationals - reeds getrokken.
Enfin zoals altijd: genoeg gezaagd. Op de site van Zythos (www.zythos.be), de confederatie van Belgische bierproevers (de opvolger van de Objectieve Bierproevers en zelfverklaard bastion tegen de biercommercie), staat een oproep naar alle bierdrinkers om bewust op zoek te gaan naar authentieke smaken. België telt 100 brouwers en 1000 bieren waarvan sommigen niet onder te brengen in een hokje of kader. Waarom dan blindelings slikken wat de industrie voorschotelt?
Uw bierman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten